خصلت‌های نمازگزار چیست؟

خصلت‌های نمازگزار چیست؟

 
 
 

امام باقر(علیه السلام) می‌فرماید:

 

برای نمازگزار، هنگام نماز سه خصلت است:

 

از قدمش تا به آسمان‌ها ملائکه او را احاطه می‌نمایند،

 

و از آسمان‌ها تا بالای سرش خیر و احسان نثار می‌گردد،

 

و فرشته‌ای که بر او موکل است می‌گوید:

 

اگر این نمازگزار بداند که با چه کسی مناجات می‌کند، از نماز جدا نمی‌گردد.

 
 

من لا یحضره الفقیه، ج1، باب فضل صلوة، ص 636 .

 

ادامه مطلب


[ دوشنبه 28 دی 1394  ] [ 3:29 PM ] [ فروزان ]
[ نظرات(0) ]

چند گفتار از دانشمندان درباره نماز و اهمیت آن:

چند گفتار از دانشمندان درباره نماز و اهمیت آن:

1- دعا و نماز از قربانی‏ بزرگ‏تر و مهم‏تر است.

2- دعا و نماز از اعمال نیک با اهمیت‏تر است.

3- کسی که دعا و نماز می‏خواند، باید قلب خود را متوجه (خدای) آسمان سازد.

4- کسی که دعا و نماز می‏خواند باید چشمانش را پایین انداخته و قلبش را متوجه بالا سازد.

5- کسی که فکرش آسوده نیست (تمرکز حواس ندارد) نماز نخواند. (تلمود؛ عرووین 65 الف)

6-هر کس که برای همنوع خود دعا می‏کند و جهت او طلب رحمت می‏نماید، در حالی که خود نیز به آن مورد نیاز دارد نخست به خود او جواب داده می‏شود و خود اواول نجات می‏یابد.

7- هر کس فرامین الهی را با ایمان کامل بر خود قبول نماید و آن را انجام دهد شایسته آن خواهد بود که الهام الهی بر او قرار گیرد. (مخیلتا صفحه 33 ب )

8- بهترین راه تزکیه روح، نماز است، چون وسیله مطمئنی جهت تزکیه است.

9- نماز مایه آرامش است.

10- نماز مایه نزدیک شدن انسان به سعادت است.

11- نماز انسان را از فحشا و منکرات باز می‏دارد.

12-نماز سپاسگزاری از معبود است چون تشکر از نعمت‏دهنده واجب است، چنانچه اگرکسی کاری را برای ما انجام داد و از او تشکر نکنیم در حق او جفا کرده‏ایم.

13- از ویژگی‏های نماز جلوگیری از غفلت است.

14- نماز انسان را به پاکی‏ها و پاکسازی هم ظاهر و هم باطن هدایت می‏کند.

15- نماز ضد اضطراب و پریشانی است.

16- نماز سدی است در مقابل گناهکاری‏ها و ایجاد روح تقوا و پرهیزگاری.

17- نماز وسیله پاک شدن و ثابت کننده خلوص و پیراستگی از تکبر و غرور است.

18-نماز وسیله زدودن پرده‏های غفلت و سستی، پرورش فضائل اخلاقی گسترش‏دهنده زمینه عدالت و رعایت حقوق اجتماعی، ایجاد روح، نظم و پاکیزگی در ظاهر و باطن انسان است.

19-نماز درست است که به وسیله فرد انجام می‏پذیرد، اما با نماز، ساخته شدن عضوی از جامعه شکل می‏‎گیرد و این رابطه بین نماز و اجتماع است.

20- وقتی انسان متذکر خدا بود خدا را مراقب خویش دید قهراً از انجام گناه و منکرات شرم و حیا می‎‏کند.

21- شادابی روح انسان: نماز در ساخت روح انسا، همان نقشی را ایفا ی‏کند که نرمش و ورزش در ساخت جسم انسان ایفا می‏نماید.

22-نماز روح انسان‏ها را به مبداء هستی‏بخش مرتبط و متصل می‏کند و با این ارتباط، روح و جان آدمی را زنده، بانشاط و آرام می‏سازد و او را برای انجامسایر تکالیف و وظائف فردی و اجتماعی آماده می‏کند.

23- خواندن نماز علاوه بر آن که انجام یک دستور و یک واجب الهی است، خود مانع از انجام زشتی‏ها، خلاف‏ها و گناهان دیگر است.

24- یکی از فلسفه‎‏ های عبادت، اظهار خضوع و تسلیم در مقابل امر پروردگار و ایجاد روح عبودیت و بندگی در انسان است.

25-و بالاخره نماز دارای آثار و فلسفه ‏های متعددی است از جمله این خواص: نماز، تقدیر و سپاس‏گزاری از خدا است، موجب آرامش انسان است، موجب یاد خداست، زمینه پرهیز از گناه را در انسان فراهم می‏کند، تأکیدی بر نظافت و سلامتی است، دارای آثار وحدت‏بخش اجتماعی است و موجب انضباط و وقت‏شناسی است.

 


ادامه مطلب


[ دوشنبه 28 دی 1394  ] [ 3:28 PM ] [ فروزان ]
[ نظرات(0) ]

نخستین سؤ ال روز قیامت ، از نماز است

نخستین سؤ ال روز قیامت ، از نماز است

  ازائمه معصومین علیهم السلام در روایات متعددى نقل شده است که فرموده اند درروز قیامت اولین سؤ الى که از بنده مى شود، درباره نماز است . این کسى که نام مسلمان بر خود نهاده و از شیعیان على بن ابیطالب است ، نمازش را چگونه به جا آورده است ؟ آیا شرایط صحت نماز را رعایت کرده تا نمازش صحیح باشد؟ آیا شرط و شروط قبولى نماز را به جا آورده است تا صلوتش بقبول خداوند واقع شود؟ در روایات وارد شده است که هر کس نمازش قبول افتد، بقیه اعمالش نیز پذیرفته مى شود و اگر رد شود بقیه اعمال هم رد مى شود. در روایتى چنین آمدهاست :
اول ما ینظر فى عمل العبد فى یوم القیامة فى صلاته فان قبلت نُظِرَ فى غیرها و ان لم تُقبل لم ینظر فى عمله بشى ء.(1)
اول عملى که در روز قیامت مورد نظر و توجه حضرت حق قرار مى گیرد، صلاة عبداست ؛ اگر قبول واقع شود در مابقى اعمال نیز نظر و توجه مى شود و اگر قبولواقع نشده ، در هیچ یک از اعمال او نظر نمى شود.
در روایت دیگرى از رسول گرامى اسلام وارد شده است که آن حضرت فرمودند:
ان عمودالدین الصلوة و هى اوّل ما ینظر فیه من عمل ابن آدم فان صحت نُظِر فى عمله و ان لم تصح لم یُنظَر فى بقیة عمله .(2)
نماز ستون دین است و آن نخستین چیزى از اعمال بنى آدم است که مورد نظر و توجه قرار مى گیرد. اگر صحیح به جا آورده شود، در بقیه اعمالش هم نظر مى شود و اگر صحیح نباشد، در بقیه اعمالش نظر نمى شود.
خلاصه ، اولین سؤ ال روز جزا، سؤ ال از نماز است و همین مطلب براى درک اهمیت و جایگاه عبادت در شرع مقدس اسلام کفایت مى کند و بندگان را متوجه مى سازد که قدر این عبادت را کماهوحقه به جا آورند و در آن سستى و کاهلى نورزند.

منبع: کتاب نماز محبوب عارفان


ادامه مطلب


[ دوشنبه 28 دی 1394  ] [ 3:25 PM ] [ فروزان ]
[ نظرات(0) ]

تأثیر زبان و قلب در یکدیگر

تأثیر زبان و قلب در یکدیگر

 اگراذکار با اخلاص و خداخواهى ادا شود و قلب از تصرفات شیطانى محفوظ بماند، قهرا اذکار و ادعیه لسانى به قلب سرایت مى کند و آن را متاءثر مى سازد، به طورى که در اثر تداوم این کار، قلب منشاء اثر مى شود. به بیان دیگر قلب الهى همه جوارح را الهى مى کند، یعنى هم گوش جز سخن حق نشنود و هم زبان جز حق نگوید و هکذا بقیه اعضاى بدن در اختیار تدبیر عقل و قلب الهى قرار مى گیرد. در همین حال است که انسانِ داراى قلب الهى به دستورهاى غیرالهى تن درنمى دهد، در مجلس لهو و لعب نمى نشیند و با غیر دوستان خدا انس نمى گیرد، به دشمنان خدا قهر و کینه مى ورزد و زبان به دروغ ، غیبت ، تهمت و ناسزا نمى گشاید و لب از بیان حق و صلاح نمى بندد؛ و خلاصه تمام افعال ، حرکات و سکنات او در مسیر جلب رضاى حق قرار مى گیرد.
مرحله دیگر در دستیابى به حضور قلب این است که نمازگزار در عین حال که توجه دارد در مقابل خالق خویش ایستاده ، با او سخن مى گوید و مناجات مى کند، در هر مرحله از قیام و قعود ورکوع و سجود و تکبیر و تشهد و بقیه اجزاء و ارکان نماز، به معناى باطنى آنجزء عنایت داشته باشد؛ زیرا حضور قلب در نماز معانى مختلفى دارد. ممکن استنمازگزار تنها متوجه این مطلب باشد که اکنون در حضور مولاى خویش ایستاده است و با او سخن مى گوید و همین توجه به حضور و شهود خدا او را از توجه به معانى اجزاى نماز باز مى دارد، زیرا وى در طول نماز از بدو تا ختم ، توجه بدین معنا دارد که مولا و خالقش ناظر اعمال و شاهد صلوة است و او را نظاره مى کند. همین توجه نمازگزار را از تاءمل و تفکر درباره معناى قیام و رکوع وسجود و بقیه اجزاء باز مى دارد. یک معناى حضور قلب این است که شخص نمازگزار به معانى الفاظى که بر زبان جارى مى کند توجه داشته باشد و بداند که اذکار و ادعیه اى که بر زبان مى راند، چه معنایى دارد. ممکن است نمازگزار متوجه اداى حروف از مخارج صحیح آن باشد و یا سعى کند که الفاظ را به لحن عربى ادا نماید؛ اما شایان ذکر است نمازگزار باید به دو نکته تواءماتوجه داشته باشد: اول اینکه بداند در محضر خداست و در مقابل خالق و حکیمى ایستاده است که وجود و بقاى او و همه موجودات عالم مُلک و ملکوت به اراده او بستگى دارد و دوم آن که در هنگام انجام هر فعل و قولى از افعال و اقوال نماز به معناى ظاهرى و باطنى آن توجه داشته باشد و سعى کند التفات به معناىیک جزء، او را از توجه به معناى جزء دیگرى که مشغول آن شده است ، باز ندارد و این حالت با تمرین و ریاضت قابل تحصیل است .
این نحوه از حضور قلب ، کاملترین حضور قلب است ، اما افسوس که پرنده خوش پرواز خیال هر آن و هر لحظه بر فراز مقام و مطلبى از امور دنیایى مى نشیند و حضور قلب را از انسان سلب مى کند. اگر انسان سعى کند که بطور جدى در نماز حاضر باشد، و نه در امور دیگر، کم کم قوه خیال در کنترل شخص قرار مى گیرد و کار او آسانتر مى شود. بدیهى است که این امر محتاج به ریاضت فراوان و مداوم است .

منبع: کتاب نماز محبوب عارفان


ادامه مطلب


[ دوشنبه 28 دی 1394  ] [ 3:23 PM ] [ فروزان ]
[ نظرات(0) ]