شاهد باشید که او را آمرزیده ام

شاهد باشید که او را آمرزیده ام

http://file.tebyan.net/a433b6090c/%D9%BE%D9%88%D8%B4%D9%87%20%D8%A8%D8%AF%D9%88%D9%86%20%D9%86%D8%A7%D9%85/%D9%86%D9%85%D8%A7%D8%B2/8.jpeg

رسول خدا صلى الله علیه و آله فرمود:

هر گاه بنده اى شب هنگام از خواب برخیزد و در حالى که هنوز (آثار) سنگینى خواب در چشمان او باقى است ، براى خشنودى خداوند نمـاز شب بخواند، پروردگـار متعـال به ملائکه اش مباهات مى کند و مى فرماید: آیا نمى بینید بنده مرا که در نیمه شب از بستر خواب برخاست و به خاطر خواندن نمازى که بر او واجب نکرده ام ، خواب شیرین را رها کرد؟ پس ‍ شاهد باشید که او را آمرزیده ام .

ارشاد القلوب (دیلمى ): ج 2، ص 15، باب 22


ادامه مطلب


[ سه شنبه 25 اسفند 1394  ] [ 9:02 PM ] [ فروزان ]
[ نظرات(0) ]

برخیز و ذکر خدا بگو که صبح نزدیک است

برخیز و ذکر خدا بگو که صبح نزدیک است

http://file.tebyan.net/a433b6090c/%D9%BE%D9%88%D8%B4%D9%87%20%D8%A8%D8%AF%D9%88%D9%86%20%D9%86%D8%A7%D9%85/%D9%86%D9%85%D8%A7%D8%B2/24408252677841337963_thumb.png

رسول خدا صلی الله علیه و آله می فرماید:

«ای مردم! هیچ کس از شما نیست، مگر اینکه مشکلات و گرفتاریها همچون کمربندی او را محاصره کرده است. پس زمانی که دو سوم از شب گذشته و یک سوم باقی ماند، مَلَکی بر او وارد می شود و به او می گوید: برخیز و ذکر خدا بگو که صبح نزدیک است. پس چنانچه او حرکت کند و ذکر خدا را بگوید، یک گره از گرفتاری هایش گشوده می شود و اگر او بلند شود و وضو بگیرد و داخل نماز شود، همه مشکلات و گرفتاری های او برطرف می شود. پس صبح می کند، در حالی که همچون مردمک چشم (روشن و پاکیزه) گردیده است».

بحارالانوار، ج 82، ص 223


ادامه مطلب


[ سه شنبه 25 اسفند 1394  ] [ 9:00 PM ] [ فروزان ]
[ نظرات(0) ]

عملی که سختی شب اول قبر را از میت دور می کند

عملی که سختی شب اول قبر را از میت دور می کند
http://file.tebyan.net/a433b6090c/%D9%BE%D9%88%D8%B4%D9%87%20%D8%A8%D8%AF%D9%88%D9%86%20%D9%86%D8%A7%D9%85/1.jpeg
یکی از دستورات و اعمال سفارش شده پس از دفن اموات در اولین ساعات و نخستین شب، بجاآوردن نماز شب اول قبر می باشد؛ اما جالب است بدانید که در پس این عمل اجری وصف ناپذیر برای میت نهفته است.
 
در روایات آمده است که مستحب است در شب اول قبر دو رکعت نماز وحشت برای میت بخوانند، در رکعت اول سوره حمد و آیة الکرسی، و رکعت دوم بعد از حمد ده مرتبه سوره قدر بخواند، و بعد از سلام نماز بگوید: «اَللهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمُدٍ وَ آلِ مُحَمَد وَ ابعَث ثَوابَها اِلی قَبرِ فُلان» و به جای این کلمه اسم میت را بگوید.
همچنین سید بن طاووس از حضرت محمد (ص) روایت کرده که فرمودند: نمی گذرد بر میت ساعتی سخت تر از شب اول قبر، پس رَحم نمایید مردگان خود را به صدقه، و اگر نیافتی چیزی که صدقه بدهی، پس یکی از شما دو رکعت نماز بخواند و در رکعت اول حمد یک مرتبه و سوره توحید دو مرتبه، و در رکعت دوم حمد یک مرتبه و سوره تکاثر ده مرتبه، و سلام دهد و بگوید: «اَللهُم صَلِ عَلی مُحَمَد وَ آلِ مُحَمَد وَابعَث ثَوابَها اِلی قَبرِ ذلِکَ المَیِت فُلان بنِ فُلان». پس حق تعالی می فرستد همان ساعت هزار ملک به سوی قبر آن میت با هر ملکی جامه ای و حلّه ای، و تنگی قبر او را وسعت دهد تا روز نفخ صور و عطا کند به بجا آورنده نماز به عدد آنچه آفتاب بر آن طلوع می کند حسنات، و بالا برده می شود برای او چهل درجه.
 
تأثیر نماز شب اول قبر
ثقه الاسلام نوری، در دارالسلام از شیخ خود حاج ملا فتحعلی سلطان آبادی نقل کرده که فرمود: عادت طریقه من بر آن بود که هر کسی از دوستداران اهل بیت را که خبر فوتش را می شنیدم دو رکعت نماز در شب دفن او برای او می گزاردم، خواه آن میت را بشناسم یا نشناسم و هیچ کس بر این طریقه من مطلع نبود تا آن که روزی یکی از دوستان، مرا در راهی ملاقات کرد و گفت: دیشب خواب دیدم فلان شخص را که در این ایام وفات کرده و پرسیدم از حال او و آنچه بر او گذشته بعد از مُردن. پس او گفت: من در سختی و بلا بودم و حال کارم به عقاب بود، اِلا آن که دو رکعت نمازی که فلانی خواند- و اسم شما را برد- آن دو رکعت نماز مرا از عذاب نجات داد، خدا رحمت کند پدرش را به این احسانی که از او به من رسید.
 
منابع:
1- محدث قمی. سفینة البحار، ج2: 47.
2- کلینی. کافی، ج3، 285.
3- عزیزی. نمازهای مستحبی: 156.
افکارنیوز

 


ادامه مطلب


[ سه شنبه 25 اسفند 1394  ] [ 8:57 PM ] [ فروزان ]
[ نظرات(0) ]

كرامتى از امام راحل رحمه الله علیه

28365989613195527627.jpg
كرامتى از امام راحل رحمه الله علیه

  شهید محراب مرحوم صدوقى مى گوید:
((ما مسافرتهایى با امام كرده ایم ، در مسافرت مشهد یك اخلاق پدرانه نسبت به ما مبذول داشتند. وقتى از ارض اقدس بر مى گشتیم در بین راه روسها براى بازرسى جلوى ماشین ما را گرفتند (در آن زمان قسمتهایى از ایران زیر نظر دولتهاى شوروى و آمریكا و انگلستان بود) همگى پیاده شدیم و چون امام از اوّل تكلیف ، مراقب نماز شب بودند و این عمل ، صد در صد از ایشان ترك نشده ، بعد از پیاده شدن خواستند كه نماز شب بخوانند. آن جا كه وسط بیابان بود آبى وجود نداشت . یك وقت نگاه كردیم آبى جارى شده ایشان آستین بالا زد و وضو گرفت . بعداً نفهمیدیم كه تا ایشان نمازش ‍ تمام شد آب بود یا نبود. به هر حال ما در آن سفر یك چنین كرامتى از ایشان دیدیم )).(1)
و در اثر همین شب زنده داریهاست كه مى بینیم این مرد بزرگ ، متصّل به ((معدن عظمت )) شده است و در راه خدا از هیچ چیز نمى هراسد.
بنا به نوشته بعضى ، امام خمینى در ضمن بیان ماجراى زندان رفتن خود فرموده اند:
((همان طور كه در آن جاده مستقیم [قم - تهران ] مى رفتیم ، من متوجّه شدم آن دو نفرى كه جلو نشسته بودند، یكى از آنها اشاره كرد به سمت راست [سمت راست آن جادّه دریاچه نمك است ، كه برخى از مؤمنینى را كه علیه دولت فعالیّت شدید داشتند آنجا مى انداختند.] با دست كه به آن طرف اشاره كرد، من فهمیدم مقصودش چیست ولى من از اوّل كه با آنها رفتم هیچ نترسیدم و آن وقت كه اشاره كردند هم واللّه نترسیدم .
ناقل این قضیه ادامه مى دهد: یكى از مراجع كه در آن مجلس بود، وقتى این عبارت را شنید، دگرگون شد و در برابر عظمت این مرد بزرگ الهى انگشت به دندان گرفت .))

  1-فرازهائى از ابعاد...: 57.

 


ادامه مطلب


[ سه شنبه 25 اسفند 1394  ] [ 8:51 PM ] [ فروزان ]
[ نظرات(0) ]