تاهنگامی که در نماز هستی درب خانه ملک جبار را می کوبی
تاهنگامی که در نماز هستی درب خانه ملک جبار را می کوبی

یَا أباذر! مَادُمتَ فِی الصَّلاهِ فِإنَّکَ تَقرَعُ بَابُ المُلکِ الجَبَّار و مَن یَکثُر قَرعَ بابِ المُلک فَإنَّه یَفتَح لَه 
پیامبر اکرم (ص) فرمودند:
ای ابوذر! تاهنگامی که در نماز هستی درب خانه ملک جبار را می کوبی ، و هر کس درب خانه ملک را بسیار بکوبد، به رویش باز می شود.
بحار الانوار، ج ,۷۷ ص۸۰ میزان الحکمة، ج ۵، ص ۳۷۷
ادامه مطلب
[ یک شنبه 31 خرداد 1394 ] [ 2:01 PM ] [
فروزان ]
[
نظرات(0) ]
ادامه مطلب
همانا در نماز شفا است
همانا در نماز شفا است


قُم فَصَلِّ فإنَّ فِی الصَّلاهِ شِفاء
بر خیز و نماز به جا آور! پس همانا در نماز شفا است.
جامع احادیث الشیعه، ج ۴، ص ۲۸
ادامه مطلب
[ یک شنبه 31 خرداد 1394 ] [ 1:59 PM ] [
فروزان ]
[
نظرات(0) ]
ادامه مطلب
قنوت مستحب است

قنوت مستحب است
چرا در نماز، قنوت مستحب است؟ آیا این حکم مستند قرآنى دارد؟
چنانکه پیش از این نیز گذشت مستند و دلیل وجوب یا استحباب احکام شرعى، فقط قرآن نیست بلکه روایات اهل بیت و... نیز مستند احکام شرعى هستند. قنوت در لغت به معنى دعا و عبادات با خضوع و خشوع است. خداوند در قرآن مى فرماید: «حـفِظوا عَلَى الصَّلَوتِ والصَّلوةِ الوُسطى وقوموا لِلّهِ قـنِتین»(بقره،238) در انجام همه نمازها، به خصوص نماز وُسطى کوشا باشید و با حالت قنوت (خضوع و خشوع) براى خدا قیام کنید. برخى قنوت در این آیه را به معنى همان قنوت در نماز مى دانند ولى غالب مفسران و فقیهان معتقدند، قنوت در این آیه به همان معنى لغوى (خضوع و خشوع) مى باشد.[1] در هر صورت حتى اگر به این آیه یا آیه 43 سوره آل عمران بر استحباب قنوت استدلال نشود تردیدى نیست که قنوت یکى از اجزاى مستحب نماز است که رسول خدا(صلى الله علیه وآله وسلم) و امامان معصوم(علیهم السلام) بسیار به آن توجه داشتند. دربعضى روایت ها اشاره شده که چون در محضر خدا براى نماز مى ایستیم، دعا مى کنیم. جا داشت که در پایان رکعت دوّم نیز که ایستادن در محضر خدا تمام مى شود و به رکوع مى رویم خدا را ستایش کنیم و او را بخوانیم.[2]
[1]. ر.ک: بحارالانوار، علامه طباطبایى، ج 82، ص 195ـ194.
[2]. ر.ک: شیخ صدوق، علل الشرایع، ج1، ص260.
چنانکه پیش از این نیز گذشت مستند و دلیل وجوب یا استحباب احکام شرعى، فقط قرآن نیست بلکه روایات اهل بیت و... نیز مستند احکام شرعى هستند. قنوت در لغت به معنى دعا و عبادات با خضوع و خشوع است. خداوند در قرآن مى فرماید: «حـفِظوا عَلَى الصَّلَوتِ والصَّلوةِ الوُسطى وقوموا لِلّهِ قـنِتین»(بقره،238) در انجام همه نمازها، به خصوص نماز وُسطى کوشا باشید و با حالت قنوت (خضوع و خشوع) براى خدا قیام کنید. برخى قنوت در این آیه را به معنى همان قنوت در نماز مى دانند ولى غالب مفسران و فقیهان معتقدند، قنوت در این آیه به همان معنى لغوى (خضوع و خشوع) مى باشد.[1] در هر صورت حتى اگر به این آیه یا آیه 43 سوره آل عمران بر استحباب قنوت استدلال نشود تردیدى نیست که قنوت یکى از اجزاى مستحب نماز است که رسول خدا(صلى الله علیه وآله وسلم) و امامان معصوم(علیهم السلام) بسیار به آن توجه داشتند. دربعضى روایت ها اشاره شده که چون در محضر خدا براى نماز مى ایستیم، دعا مى کنیم. جا داشت که در پایان رکعت دوّم نیز که ایستادن در محضر خدا تمام مى شود و به رکوع مى رویم خدا را ستایش کنیم و او را بخوانیم.[2]
[1]. ر.ک: بحارالانوار، علامه طباطبایى، ج 82، ص 195ـ194.
[2]. ر.ک: شیخ صدوق، علل الشرایع، ج1، ص260.
ادامه مطلب
[ یک شنبه 31 خرداد 1394 ] [ 1:58 PM ] [
فروزان ]
[
نظرات(0) ]
ادامه مطلب
شیطان پیوسته از او در وحشت و هراس است
شیطان پیوسته از او در وحشت و هراس است


لایَزالُالشَّیطان یَرعَبُ مِن بَنِی آدَمَ حَافَظ عَلَی الصَّلَواتِ الخَمسِ فَإذا ضَیَّعَهُنَّ تَجرَءُ عَلَیه و أوقَعَهُ فِی العَظائِم
تا وقتی که فرزندان آدم، نمازش را به دقت و با شرایط و آداب می خواند، شیطان پیوسته از او در وحشت و هراس است؛ پس اگر نماز را ضایع نموده (و در وقت مقرر آن به جا نیاورد)، شیطان بر او چیره می شود و او را در گناهان کبیره انداخته و وی را گرفتار می کند.
بحار الانوار، ج۸۲ ص ۲۰۲
ادامه مطلب