قرآن مجید ، سحر خیزی را از صفات انسان پرهیزگار و خدا ترس می داند . هنگام سحر و آخر شب ، آن هنگام که جهان را سکوت فراگرفته است ، انسان های پاک دل برای پالایش درون خویش و احیای ارزش های اصیل ، اسلامی ، از خاک بر خیزند و در پیشگاه حضرت حق طلب آمرزش و استغفار می کنند . روحی عبادت و استغفار ، توجه و حضور دل می باشد ، عبادت و استغفار در چنین ساعاتی از همه چیز با ارزش تر و گران بهاتر است .
خداوند در قرآن مجید می فرماید : « کانوا قلیلاً من اللیل ما یهجدون و با لا سحارهم یستغفرون ، آن پرهیزکارانی که به گمان در بهشت مکان داده شده اند ، آن هایی هستند که شب ها کم می خوابند و به عبادت مشغول می شوند ، اما به عبادت خود مغرور نیستند و در هنگام سحر از خدا طلب آمرزش می کنند ». (ذاریات /17)