و در پاسی از شب او را سجده کن

نیایش سحر گاهان در راز و نیاز با معبود در ساعاتی که اسباب فراغت خاطر بیشتر از هر زمان دیگری فراهم و آماده می شود و این امر با عث تهذیب نفس و پرورش روحی و روانی آدمی می گردد.
پس انسان پرهیزگار باید همواره به یاد خدا باشد و پاسی از شب به راز و نیاز با خدا بپردازد " و من اللیل فا سجد له و سبحه لیلاً طویلاً و اذکر اسم ربک بکره و اصیلاً ، و در پاسی از شب او را سجده کن و او را شب های دراز به پاکی ستایش نما و نام خدا را هر بامدادان و هر شامگاهان یاد کن "(دهر/26-25)