تتجافی جنوبهم عن المضاجع یدعون ربهم خوفاً و طمعاً و مماً رزقنا هم ینفقون، فلا تعلم نفس ما اخفی لهم من قرة اعین جزاء بما کانوا یعملون؛
پهلوهایشان از بستر در دل شب دور می‏شود (و به پای می‏خیزید، و روی به درگاه خدا می‏آورند) و پروردگار خویش را با بیم و امید می‏خوانند و از آنچه به آنان روزی داده‏ایم انفاق می‏کنند، هیچ کس نمی‏داند چه پاداش‏های مهمی که مایه روشنی چشم‏ها است، برای آنها نهفته شده این پاداش کارهایی است که انجام می‏دادند.
(سوره سجده آیه 15، 16)