رکوع و سجود امام صادق - علیه السلام -:
رکوع و سجود امام صادق - علیه السلام
روی ابان بن تغلب:
انه عد علی الصادق - علیه السلام - فی الرکوع و السجود ستین تسبیحة؛
ابان بن تغلب تسبیح امام صادق (ع) را در رکوع و سجودش شماره کرد، که شصت تسبیح بود.
(بحارالانوار، ج 85، ص 109)
ادامه مطلب
مراقبت از رکوع و سجود
مراقبت از رکوع و سجود
کتب امیرالمؤمنین - علیه السلام - الی محمد بن ابی بکر:
انظر رکوعک و سجودک، فان النبی - صلی الله علیه و آله - کان اتم الناس صلاة و احفظهم لها و کان اذا رکع قال: سبحان ربی العظیم و بحمده ثلاث مرات و اذا رفع صلبة قال: سمع الله لمن حمده. اللهم لک الحمد ملء سمواتک و ملء ارضک و ملء من شئت من شیء فاذا سجد قال: سبحان ربی الاعلی و بحمده ثلاث مرات؛
امام علی (ع) به محمد بن ابوبکر نوشت: به رکوع و سجودت بنگر و مراقب آن باش زیرا پیامبر (ص) بهتر از همه مردم نماز را به اتمام میرساند و آن را حفظ میکرد و وقتی به رکوع میرفت سه بار میگفت: سبحان ربی العظیم و بحمده و وقتی که از رکوع برمیخاست، میگفت: سمع الله لمن حمده، الله لک الحمد ملء سمواتک و ملء ارضک و ملء ما شئت من شیء؛ (خداوند میشنود کسی را که او را ستایش میکند. خدایا! به اندازه ظرفیت آسمانهایت و زمین، و به اندازه ظرفیت هرچه میخواهی، تو را سپاس) و وقتی به سجده میرفت، سه بار میگفت: سبحان ربی الاعلی و بحمده.
(بحارالانوار، ج 85، ص 104)
ادامه مطلب
گفتن ذکر رکوع و سجود از آیه قرآن
گفتن ذکر رکوع و سجود از آیه قرآن
قال الصادق - علیه السلام -:
سبح فی رکوعک ثلاثاً تقول: سبحان ربی العظیم و بحمده ثلاث مرات، و فی السجود ثلاث مرات سبحان ربی الاعلی و بحمده لأن الله - عزوجل - لما انزل علی نبیه فسبح باسم ربک العظیم قال النبی - صلی الله علیه و آله -: اجعلوها فی رکوعکم، فلما انزل الله سبح اسم ربک الاعلی قال: اجعلوها فی سجودکم فان قلت: سبحان الله سبحان الله سبحان الله اجزاک و تسبیحة، واحدة تجزی للمعتل و المریض والمستعجل؛
در رکوعت سه بار خدا را چنین بگو: سبحان ربی العظیم و بحمده و در سجده سه بار سبحان ربی الاعلی و بحمده زیرا وقتی خداوند بر پیامبرش آیه فسبح باسم ربک العظیم را نازل فرمود: پیامبر (ص) فرمود: آن را در سجده بگویید و وقتی سبح اسم ربک الاعلی را نازل کرد، پیامبر دستور داد: آن را در سجده بگویید و اگر بگویی سبحان الله سبحان الله سبحان الله، کافی است و یک تسبیح برای شخص معذور و بیمار و کسی که عجله دارد، کفایت میکند.
(بحارالانوار، ج 85، ص 116)
ادامه مطلب
علت تسبیح در رکوع و سجود
علت تسبیح در رکوع و سجود
قال الرضا - علیه السلام -:
فان قال: فلم جعل التسبیح فی الرکوع و السجود قیل: لعلل منها ان یکون العبد مع خضوعه و خشوعه و تعبده و تورعه و استکانته و تذلله و تواضعه و تقربه الی ربه مقدساً له ممجداً مسبحاً معظماً شاکراً لخالقه و رازقه، فلا یذهب به الفکر و الامانی الی غیر الله؛
اگر کسی بگوید: چرا دستور تسبیح در رکوع و سجود داده شده؟ در پاسخ گفته میشود علتهایی دارد، از جمله این که بنده در برابر خدا، خضوع و خشوع و تعبد و ورع و آرامش و خواری و فروتنی نماید و تقربش به سوی خدا باشد، و او را تقدیس و تسبیح و تمجید و تعظیم نماید، و سپاسگزار آفریننده و روزی دهنده خود باشد و اندیشه و فکر و آرزوهایش وی را به سوی غیر خدا نکشاند.
(بحارالانوار، ج 85، ص 101)
ادامه مطلب