هنگام رکوع و سجود تکبیر بگو
هنگام رکوع و سجود تکبیر بگو
قال ابوجعفر - علیه السلام -:
اذا اردت ان ترکع و تسجد فارفع یدیک فکبر ثم ارکع واسجد؛
هرگاه خواستی به رکوع یا سجده بروی، دو دستت را بلند کن، و تکبیر بگو آنگاه به رکوع یا سجده برو.
(اصول وافی، ج 8، ص 702)
ادامه مطلب
ذکر طولانی در رکوع و سجود
ذکر طولانی در رکوع و سجود
قال الصادق - علیه السلام -:
و من کان یقوی علی ان یطول الرکوع و السجود فلیطول ما استطاع یکون ذلک فی تسبیح الله و تحمیده و تمجیده و الدعاء و التضرع فان اقرب ما یکون العبد الی ربه هو مساجد؛
کسی که توانایی آن را دارد که رکوع و سجودش را در نماز طولانی کند، باید به مقدار تواناییاش طول دهد و باید در رکوع و سجود به تسبیح و حمد و ستایس و دعا و تضرع به درگاه خداوند اشتغال داشته باشد، زیرا نزدیکترین حالت بنده به خدا همان لحظاتی است که در سجده با خدا خلوت میکند.
(اصول وافی، ج 8، ص 707)
ادامه مطلب
ذکر رکوع و سجود
ذکر رکوع و سجود
عن عقبة قال:
لما نزلت فسبح باسم ربک العظیم قال لنا رسول الله - صلی الله علیه و آله -: اجعلوها فی رکوعکم، و لما نزلت: سبح اسم ربک الاعلی قال لنا رسول الله: اجعلوها فی سجودکم؛
چون آیه: فسبح باسم ربک العظیم نازل گردید، رسول خدا (ص) فرمود: آن را در رکوع بگویید، و چون آیه سبح اسم ربک الاعلی نازل گردید، فرمود: این را در سجده بگویید.
(بحارالانوار، ج 85، ص 105)
ادامه مطلب
رکوع علی (ع)
رکوع علی (ع)
قال الصادق - علیه السلام -:
ان علیاً - علیه السلام - کان یعتدل فی الرکوع مستویاً حتی یقال لو صب الماء علی ظهره لاستمسک و کان یکره ان یحدر رأسه و منکبیه فی الرکوع؛
امام علی (ع) آنچنان در رکوع معتدل و درست میایستاد که گویند: اگر آب بر پشتش ریخته میشد، همان جا میماند و دوست نداشت که سر و شانههایش را دایره وار (به پایین) بگیرد.
(بحارالانوار، ج 85، ص 118)
ادامه مطلب