ذکر طولانی در رکوع و سجود

قال الصادق - علیه السلام -:
و من کان یقوی علی ان یطول الرکوع و السجود فلیطول ما استطاع یکون ذلک فی تسبیح الله و تحمیده و تمجیده و الدعاء و التضرع فان اقرب ما یکون العبد الی ربه هو مساجد؛
کسی که توانایی آن را دارد که رکوع و سجودش را در نماز طولانی کند، باید به مقدار توانایی‏اش طول دهد و باید در رکوع و سجود به تسبیح و حمد و ستایس و دعا و تضرع به درگاه خداوند اشتغال داشته باشد، زیرا نزدیک‏ترین حالت بنده به خدا همان لحظاتی است که در سجده با خدا خلوت می‏کند.
(اصول وافی، ج 8، ص 707)