حضرت یونس و نماز

آن عبد شایسته ى حق سالها مردم نینوا را به عبادت حق و دست شستن از شرک و کفرو گناه دعوت کرد ، ولى مردم در برابر تعالیم الهى او تکبر ورزیدند و با وىبه مخالفت برخاستند تا جایى که آن حضرت را از هدایت خود ناامید ساختند ، وآن جناب از حضرت ربّ جهت نابودى قوم نینوا نفرین نمود و سپس آنان را رها کرده و به جایى رفت که مردم به او دسترسى نداشته باشند .

چونبه منطقه بازگشت زندگى مردم را عادى یافت ، معلوم شد جامعه ى نینوا به پیشگاه حق برگشته و عذاب را با قدرت و قوّت توبه از خود دور کرده اند .

 پس، با خشم و غضب منطقه را ترک کرد و چنانکه مى دانید از میان امواج دریا درشکم ماهى جاى گرفت . خداوند علت نجاتش را از آن زندان مهلک چنین بیان مى فرماید :

* ( فَلَوْلاَ أَنَّهُ کَانَ مِنَ الْمُسَبِّحِینَ * لَلَبِثَ فِی بَطْنِهِ إِلَى یَوْمِ یُبْعَثُونَ )(1) .

پس اگر او اهل تسبیح نبود ، هر آینه تا قیامت در شکم ماهى مانده بود .

در مجمع البیان از قول مفسّر بزرگ قتاده آمده است که منظور از تسبیح و ستایش یونس نماز بود(2) .

 1 ـ صافات ( ) : 143 ـ 144 .

 2 ـ مجمع البیان : 8 / 459 .