نماز، یا کار کدامیک؟!
حضرت امیرمؤمنان علی (علیه السلام) به محمد بن ابی بکر دستور داد: ارتقب وقت الصلاة، فصلها لوقتها، و لا تعجل بها قبله لفراغ، و لاتوخرها عنه لشغل... منتظر نماز؛ در اول وقت آن باش، پس نماز را در وقتش بجای آر و هیچ گاه قبل از وقت به بهانه فراغت، نماز را نخوان و به بهانه کار، نماز را تأخیر نینداز (1)
و به کمیل بن زیاد فرمود: ای کمیل! مهم نیست که نماز بخوانی و روزه بگیر و صدقه بدهی. مهم این است که نماز با قلبی پاک انجام پذیرد و مورد قبول خداوند باشد و با خشوع ادا شود.(2)
در توصیف نماز امیرمؤمنان (علیه السلام)، حضرت امام صادق (علیه السلام) می فرماید: هر گاه امیرالمؤمنین علی (علیه السلام) برای نماز می ایستاد عرض می کرد: در برابر خدایی ایستاده ام که آسمان ها و زمین را آفریده است؛ و رنگ چهره اش به نحوی تغییر می کرد که از سیمای مبارکش پدیدار بود.
قال الصادق (علیه السلام): کان علی اذاقام الی الصلاة فقال: (وجهت وجهی للذی فطر السموات و الارض) تغیر لونه حتی یعرف ذلک فی وجهه.(3)
1) بحارالانوار، ج 80، ص 14.
2) بحارالانوار، ج 84، ص 230.
3) بحارالانوار، ج 84، ص 339.
منبع : هزار و یک داستان از زندگانی امام علی (علیه السلام) نویسنده : محمد رضا رمزی اوحدی
ادامه مطلب
نماز شب
صَلَاةُ اللَّيْلِ مَرْضَاةٌ لِلرَّبِّ وَ حُبُّ الْمَلَائِكَةِ وَ سُنَّةُ الْأَنْبِيَاءِ وَ نُورُ الْمَعْرِفَةِ وَ أَصْلُ الْإِيمَانِ وَ رَاحَةُ الْأَبْدَانِ وَ كَرَاهِيَةٌ لِلشَّيْطَانِ وَ سِلَاحٌ عَلَى الْأَعْدَاءِ وَ إِجَابَةٌ لِلدُّعَاءِ وَ قَبُولٌ لِلْأَعْمَالِ وَ بَرَكَةٌ فِي الرِّزْق
نماز شب، موجب رضايت پروردگار، دوستى فرشتگان، سنت پيامبران، نور معرفت، ريشه ايمان، آسايش بدنها، مايه ناراحتى شيطان، سلاحى بر ضدّ دشمنان، مايه اجابت دعا، قبولى اعمال و بركت در روزى است.
ارشاد القلوب(دیلمی) ج 1، ص 191
منبع : http://www.aviny.com/
ادامه مطلب
شریک در عبادت
وقت نماز رسیده بود، مأمون دستور داد برایش آب بیاورند تا وضو بسازد غلامان تشت و تنگ را در کنار مسند شاهانه مأمون حاضر کردند امام رضا (علیه السلام) و افرادی که آنجا حضور داشتند با کمال تعجب مشاهده کردند که مأمون در وضو گرفتن، از غلامان کمک می گیرد. آنها می دانستند که مأمون خلیفه عباسی فرد نادان و یا ناتوانی نیست بلکه از سر خود خواهی و بی مبالاتی نسبت به احکام دین به این کار اقدام کرده است.
امام رضا (علیه السلام) که از غرور و خود پسندی مأمون آگاه بود، فرصت را غنیمت شمرد و به روش وضو گرفتن او ایراد گرفت. مأمون که سعی می کرد خود را خونسرد نشان دهد به حضرت عرض کرد: آیا دلیلی براعتراض خودداری؟ حضرت فرمود: بلی. آنگاه این آیه را تلاوت فرمود: فمن کان یرجو لقآء ربه فلیعمل عملا صالحا و لا یشرک بعباده ربه احدا**کهف 110. *** یعنی: پس هر که به لقای پروردگارش امید دارد باید کاری شایسته انجام دهد و هیچ کس را در عبادت پروردگارش شریک نکند)).
مأمون دانست که با کمک گرفتن از دیگران در عبادت خداوند شریک گرفته است سپس دستور داد غلامان کنار روند و خود از نو وضو ساخت و با این عمل خود، فرمایش حضرت را تأیید کرد
**ر.ک: ماهنامه بشارت شماره 5/ 30. به نقل از: بحار الأنوار 67/ 222. کشف الغمه 3/ 109. ***.
منبع : هزار و یک حکایت قرآنی نویسنده : محمد حسین محمدی
ادامه مطلب
زاهد تویی نه من!
حاتم اصم از قدماء مشایخ خراسان چون به بغداد آمد، خلیفه را خبر دادند که زاهد خراسان آمده است او را طلب کرد چون حاتم از در درآمد خلیفه را گفت: یازاهد. خلیفه گفت: من زاهد نیم که همه دنیا زیر فرمان من است. زاهد توئی. حاتم گفت: نی که توئی که خدای تعالی می فرماید: قل متاع الدنیا قلیل**نساء/ 77، ترجمه: (به آنها) بگو: سرمایه زندگی دنیا، ناچیز است. درباره مشابه مفهومی آیه مذکور ر.ک: توبه/ 38. *** و تو، به اندکی قناعت کرده ای. زاهد تو باشی نه من که به دنیا و عقبی سر فرو نمی آورم، چگونه زاهد باشم**ر.ک: بحث در آثار و افکار و احوال حافظ/ 2 275 به نقل از: تذکره الاولیاء. نکته: گویند روزی نادرشاه با سید هاشم خارکن از عرفای نجف ملاقات کرد (ایشان را از این جهت خارکن می گفتند که با خارکنی امرار معاش می کرد) نادرشاه به سیدهاشم رو کرد و گفت: شما واقعاً همت کرده اید که از دنیا گذشته اید. سید هاشم باسادگی تمام گفت: برعکس، همت را واقعاً شما کرده اید که از آخرت گذشته اید!
ر.ک: گلشن لطایف 2/ 325، لطیفه 1358.
منبع : هزار و یک حکایت قرآنی نویسنده : محمد حسین محمدی
ادامه مطلب