«وَ لَا تَطْرُدِ الَّذِینَ یَدْعُونَ رَبَّهُم بِالْغَدَوةِ وَ الْعَشِىِّ یُرِیدُونَ وَجْهَهُ مَا عَلَیْكَ مِنْ حِسَابِهِم مِّن شَىْ ءٍ وَ مَا مِنْ حِسَابِكَ عَلَیْهِم مِّن شَىْ ءٍ فَتَطْرُدَهُمْ فَتَكُونَ مِنَ الظَّلِمِینَ؛(1) و كسانى را كه صبح و شام خدا را مى خوانند، و جز ذات پاك او نظرى ندارند، از خود دور مكن! نه چیزى از حساب آنها بر توست، و نه چیزى از حساب تو بر آنها! اگر آنها را طرد كنى، از ستمگران خواهى بود!»

«قَالَ(صلى الله علیه و آله) إِذَا أَرَادَ أَحَدُكُمُ الْحَاجَةَ فَلْیُبَكِّرْ إِلَیْهَا فَإِنِّی سَأَلْتُ رَبِّی عَزَّ وَ جَلَّ أَنْ یُبَارِكَ لِأُمَّتِی فِی بُكُورِهَا؛(2) حضرت رسول(صلى الله علیه و آله) فرمود: هر گاه یكى از شما كارى داشته باشد، صبح زود به دنبال آن كار رود. زیرا من از خداى خویش خواسته ام به كسانى از امّت من كه اوّل وقت به سر كار خویش حاضر شوند، بركت دهد.»

«عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ(علیه السلام) قَالَ إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ یُحِبُّ مِنْ عِبَادِهِ الْمُؤْمِنِینَ كُلَّ دَعَّاءٍ فَعَلَیْكُمْ بِالدُّعَاءِ فِی السَّحَرِ إِلَى طُلُوعِ الشَّمْسِ فَإِنَّهَا سَاعَةٌ تُفْتَحُ فِیهَا أَبْوَابُ السَّمَاءِ وَ تَهُبُّ الرِّیَاحُ وَ تُقَسَّمُ فِیهَا الْأَرْزَاقُ وَ تُقْضَى فِیهَا الْحَوَائِجُ الْعِظَام؛(3) از أبى الصّباح كنانى روایت است كه امام باقر(علیه السلام) فرمود: خداوند بزرگ در میان مؤمنین، دعاكنندگان بسیار را دوست میدارد، پس بر شما باد به دعا كردن هنگام سحر تا دمیدن خورشید، زیرا آن وقت اجابت دعا است، و درهاى آسمان همه در آن اوقات باز است، و نسیم رحمت میوزد، و روزیهاى خلائق تقسیم مى شود، و حوائج بزرگ بندگان برآورده میگردد.»

1) سوره مباركه بقره، آیه 246.
2) سوره مباركه هود، آیات 117 - 122.
3) سوره مباركه حج، آیه 40.