چرا خداوند انسانها را در «ايّاكَ نَعْبُدُ و ايّاكَ نَسْتَعين» نماز مجبور به دروغ می كند؟
با اين كه خدا دروغ را نمى پسندد انسانها را در «ايّاكَ نَعْبُدُ و ايّاكَ نَسْتَعين» نماز مجبور به دروغ می كند؟
در بسياري از آیات و دعاهاى توصیه شده معصومین، علاوه بر جنبه تحميد و تسبيح و ذكر و تضرّع و عرض حاجت، جنبه هاى آموزشى، عرفانى و تربيتى در آن لحاظ شده است. همچنین در بسيارى از ادعيه بُعد تربيتى بيشتر از ساير ابعاد است.
اين جملات گرچه به صورت خبری است ولى در واقع از مقوله انشاء می باشد. يعني اين كلمات را بدين قصد می گوييم كه بايد اينچنين باشيم نه اينكه من اينچنين هستيم.
جمله «ايّاكَ نَعْبُدُ و ايّاكَ نَسْتَعين» نيز به همين صورت مي باشد يعني در قالب اخبار با پيامى همراه است كه آن پيام جنبه انشايى و ايجابى دارد. يعنى: اى نمازگزار بايد اينچنين باشى، پس بكوش تا به اين مرحله از عبوديت نائل شوى.
از همين رو امام رضا عليه السلام در تفسير «ايّاكَ نَعْبُدُ و ايّاكَ نَسْتَعين» مي فرمايد:
با عبارت «إِيَّاكَ نَعْبُدُ» بنده رغبت و تقرّب خود به خدا را بيان كرده و نيز خبر مىدهد از اخلاص عمل فقط براى خالق نه ديگرى و با عبارت«إِيَّاكَ نَسْتَعِينُ» بنده از خدا تقاضا مىكند كه توفيق و عبادتش را زياد كرده و نعمتها و نصرتش را خالق نسبت به او ادامه دهد.
همان گونه كه ملاحظه مي نمائيد امام بيشتر جنبه ايجابي آن را لحاظ نموده و اينكه بنده با بيان اين جملات به دنبال زياد شدن توفيق و عبادتش مي باشد نه اينكه به دروغ مطلبي را بيان كرده باشد.
مرکز تخصصی نماز
ادامه مطلب
دوربین من وقت نماز ظهر...
ادامه مطلب
درس شب زنده داری
درس شب زنده داری
امام حسین علیه السلام در میدان جنگ هم سحرخیزی و شب زنده داری را به ما آموخت، یک شب جنگ را به تاخیر انداخت، که با نماز شب و سحرخیزی وداع کند، شب عاشورا، در خیمه ها تماشایی بود، امام و یارانش در دل شب با معبود خود مناجات می کردند.
امام چقدر عاشق نماز شب است، در آخرین وداع او در روز عاشورا به خواهرش می فرماید: خواهرم! در شب مرا فراموش مکن و در آن هنگام برایم دعا کن. یعنی امام حسین از زینب التماس دعا داشت.
نماز و عبادت امام حسین علیه السلام
نویسنده : عباس عزیزی
ادامه مطلب
درس اخلاص
درس اخلاص
امام حسین علیه السلام به ما درس اخلاص داد، کاری که انسان برای خدا می کند باید خالصانه و با قصد قربت باشد، خلوص حسین خلوص بی شائبه و به دور از هرگونه ریب بود.
در هدف او ذره ای ریا آوازه گری و خود خواهی و خودبینی نمی بینیم او برای خدا قیام کرد و تنها رضای او را طلبید و در این طلب راست گفت و به صواب عمل کرد.
همین خلوص و اخلاص حسین بود که کارسازی کرد و نام او را تا حال زنده داشته و از این پس نیز زنده خواهد داشت و همین اخلاص و قصد قربت بود که خون او را خون خدا کرد و تربت او موجب شفاء شد و او به همین خاطر ثارالله است.
نماز او سراسر خلوص بود، اگر چه در میدان جنگ، و در مقابل جمعیت بود، نماز او چه آشکار عین هم است، در همه حال او را می بیند. امام مصداق این آیه بود:
قل ان صلاتی و نسکی و محیای و مماتی لله رب العالمین.(1)
1) انعام، 162.
نماز و عبادت امام حسین علیه السلام
نویسنده : عباس عزیزی
ادامه مطلب