نماز اول وقت جلوگیری از قبض روح
نماز اول وقت جلوگیری از قبض روح
مرحوم آیت الله حق شناس میفرماید:
«آری رفقایی که به نماز اول وقت عادت کردهاید، همین نماز اول وقت، شما را نزد ملک الموت شفاعت میکند.»
یک کسی گفت: من یک کسالتی داشتم- ظاهراً یرقان گرفته بود و کسانی که یرقان میگیرند کبدشان حساس میشود و فقط باید شیر و برنج بخورند، آن وقت چنین کسی یک اشتهای قوی پیدا میکند برای خوردن گوشت- گفت اشتهای زیادی به گوشت پیدا کرده بودم. گفتم: یک لقمه گوشت به من بدهید! گفتند: اگر ما به تو گوشت بدهیم تو از بین خواهی رفت.
گفت: بالاخره آهسته، بدون اینکه کسی بفهمد، محل گوشت کوبیده را پیدا کردم و از آن خوردم. دل درد سختی گرفتم. طبیب آمد و آهسته به اطرافیان من گفت: این مریض چه کار کرده که در مخاطره افتاده است؟ گفتند: از خودش بپرس. به طبیب گفتم: آقا من گوشت خوردهام. طبیب گفت: امیدی به درمانت نیست.
ایشان به امام زمان علیه السلام متوسل میشود. گفت: همان شب دیدم یک شخص فوق العاده زیبارو با یک شخص دیگر که چنگکی در دستش بود وارد شدند- این شخص، حضرت ملک الموت بوده است و شخص زیبا رو هم نماز اول وقتش- هرچه ملک الموت میخواست که این چنگک را بیندازد و از نوک پنجه، روح را بکشد، آن شخص زیبا رو جلوی دست او را میگرفت! بالاخره مانع از قبض روح، توسط ملک الموت شد.
نماز اول وقت بین شما و مرگ شما شفاعت میکند، مبادا از دست بدهید.» (1)
1- ز ملک تا ملکوت، ج1، ص 212 و 213.
نقل از کتاب آثار و برکات نماز اول وقت، ابوطالب نصیری.
ادامه مطلب
ایجاد بوی خوش
ایجاد بوی خوش
حضرت امام کاظم علیه السلام فرمودند:
«نمازهای واجب اگر در اول وقتشان با حدود و شرایط اقامه شوند خوشبوتر از شاخه گل آس در عطر و بوی خوش و طراوت هستند هنگامی که از درخت جدا شوند. پس بر شما باد که نماز ها را در اول وقت بخوانید.
*منظور از گیاه آس، ریحان است.
گزیده التهذیب، ج1، ص280 و 281
منبع: کتاب آثار و برکات نماز اول وقت، ص 110
ادامه مطلب
بيداركردن افراد آشنا يا غيرآشنا براي نماز صبح يا نماز واجب ديگر چگونه است؟
بيداركردن افراد آشنا يا غيرآشنا براي نماز صبح يا نماز واجب ديگر چگونه است؟
شرايطي كه ممكن است براي بيدار نمودن ديگران پيش بيايد از قرار ذيل مي باشد:
اول: فردي كه قصد بيدار نمودن آن را داريم اهل نماز مي باشد.
در خصوص چنين فردي از آن جا كه در حال خواب تكليفي بر عهده افراد نمي باشد و از سوي ديگر نيز خوابيدن از جمله حقوق شخصى هر فرد است، لذا بيدار ساختن كسى از خواب - حتى براى نماز - جايز نيست. مگر آن كه، علم به رضايت بيدار نمودن وي داشته باشيم كه در اين صورت مي توانيم او را بيدار نماييم. مانند زماني كه خود فرد – اعم از دوست، مهمان، همسر – از ما خواسته او را بيدار كنيم و يا اين كه مي دانيم در صورت بيدار نكردن وي باعث ناراحتي او مي شود.
دوم: فردي كه قصد بيدار نمودن آن را داريم با انگيزه اين كه نماز نخواند خوابيده.
اگر انسان بداند كسي خوابيده به قصد آن كه نماز نخواند از باب نهي از منكر با وجود شرايط آن، بيدار كردن لازم است [1].
سوم: فردي كه قصد بيدار نمودن آن را داريم فرزند انسان مي باشد.
پدر و مادر كه مسئوليت تربيت فرزند به عهده آن ها است، لازم است ابتدا او را از حدود سن هفت سالگي به تدريج براي نماز بيدار كنند تا اين كار در هنگام بلوغ شرعي به صورت عادت درآيد، البته اين بيدار نمودن بايد همراه با آرامش و مهرباني و با صداي آرام باشد تا در نظر فرزند حساسيت بدي نسبت به نماز پيدا نشود و ضمنا لازم است با دادن اطلاعات ديني به خصوص درباره نماز و اهميت آن سعي كنيد ايمان فرزندتان را تقويت نماييد و در خود او انگيزه بيدار شدن ايجاد كنيد تا براي بيدارشدن اهتمام بورزد.
بنابراين علاوه بر جواز بيدار نمودن فرزندان، اين امر پسنديده نيز مي باشد مگر آن كه از جهات ديگري موجب اذيت يا موجب ضرر باشد، مثل اين كه مريض باشند [2].
پي نوشت :
[1] - محمد وحيدي، دانستني هاي لازم از نماز، قم، موسسه بوستان كتاب ( مركز چاپ و نشر دفتر تبليغات اسلامي حوزه علميه قم )، 1387ش، چهارم، ص 205، به نقل از مجمع المسائل، ج 1، سوال 410
[2] - همان، ص 193 به نقل از مجمع المسائل، ج 1، سوال 493
كتاب پرسش ها و پاسخ هاي نماز، سيد حسن موسوي (مركز تخصصي نماز)
ادامه مطلب
در چه مواقعى مىتوان نماز را به جاى نياورد؟
در چه مواقعى مىتوان نماز را به جاى نياورد؟
خداوند متعال درباره وجوب نماز مى فرمايد:«...إِنَّ الصَّلَوةَ كَانَتْ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ كِتَـبًا مَّوْقُوتًا»[1]؛«همانا نماز در اوقات معين بر مؤمنان مقرر شده است.» بنابراين نماز هيچ گاه نبايد ترك شود. حتى اگر كسى نمى تواند به شكل عادى انجام دهد، باز هم نماز را بايد بخواند؛ مثلاً اگر كسى ايستاده نمى تواند نماز بخواند بايد نشسته آن را به جا آورد و اگر نشستن هم برايش ممكن نيست بايد خوابيده نماز بخواند... و تنها در يك مورد نبايد نماز بخواند و آن هنگام عادت ماهيانه زنان است.[2]
پي نوشت :
[1]- نساء (4)، آيه 103
[2]- سعيد شمس، پرسمان قرآني نماز، سبط اكبر، پاييز 1387ش، سوم، ص 312
كتاب پرسش ها و پاسخ هاي نماز، سيد حسن موسوي (مركز تخصصي نماز)
ادامه مطلب