علت چهار ركعت خواندن نمازهاي ظهر و عصر و عشاء
نمازي كه در شب معراج از جانب پروردگار عزوجل بر حضرت ختمی مرتبت(صلی الله علیه وآله و سلم) واجب گشت، هر نماز دو ركعت بود. هنگامی که پیامبر(صلی الله علیه وآله و سلم) مشاهده کردند مسلمانان آن دو رکعت را کامل ادا نمی کنند، به تعداد نمازها افزودند؛ پس به نمازهای ظهر، عصر و عشا دو رکعت افزودند تا تکمیل دو رکعت اول آن باشد.[1]

[1]. فَفَرَضَ اللَّهُ عَزَّوَجَلَّ أَصْلَ الصَّلَاةِ رَكْعَتَيْنِ ثُمَّ عَلِمَ رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله علیه وآله و سلم)أَنَّ الْعِبَادَ لَا يُؤَدُّونَ هَاتَيْنِ الرَّكْعَتَيْنِ بِتَمَامِ مَا أُمِرُوا بِهِ وَ كَمَالِهِ فَضَمَّ إِلَى الظُّهْرِ وَ الْعَصْرِ وَ الْعِشَاءِ الْآخِرَةِ رَكْعَتَيْنِ رَكْعَتَيْنِ لِيَكُونَ فِيهَا تَمَامُ الرَّكْعَتَيْنِ الْأُولَيَيْنِ.

 عيون أخبار الرضا(علیه السلام)، ج 2، ص 108؛ روح الله خمینی(ره)، سرالصلاة،ص 35.