برای حضور قلب در نماز تمرین کنیم
برای حضور قلب در نماز تمرین کنیم
نمازقالبی دارد و مضمونی؛ جسمی دارد و روحی. مواظب باشیم جسم نماز از روح نمازخالی نماند. نمیگوئیم جسم بیروح نماز هیچ اثری ندارد؛ چرا، بالاخره یک اثرکی دارد؛ اما آن نمازی که اسلام و قرآن و شرع و پیغمبر و ائمه (علیهمالسّلام) این همه روی آن تأکید کردند، نمازی است که جسم و روحش هر دو کامل باشد. این جسم هم متناسب با همان روح فراهم شده؛ قرائت دارد، رکوع دارد، سجود دارد، به خاک افتادن دارد، دست بلند کردن دارد، بلند حرف زدن دارد، آهسته حرف زدن دارد. این تنوع برای پوشش دادن به همهی آن نیازهائی است که به وسیلهی نماز بایستی برآورده شود که هر کدام رازی در جای خود دارد و مجموعهی اینها، قالب و شکل نماز را به وجود میآورد. این شکل خیلی مهم است، لیکن روح این نماز توجه است؛ توجه. بدانیم چه کار داریم میکنیم. نماز بیتوجه - همان طور که عرض کردم - اثرش کم است. ۱۳۸۷/۰۸/۲۹
انسان نماز را خوب بخواند، با توجه بخواند، حضور قلب داشته باشد. حضور قلب یعنی انسان از آنچه که میگوید و آنچه که در ذهنش میگذرد و بر زبانش جاری میشود، غافل نباشد؛ اینجور نباشد که نفهمد. مثلاً من که حالا دارم با شما حرف میزنم، خب، شما مخاطبید. انسان توجه دارد که یک مخاطبی دارد و دارد گوش میکند و دارد حرف میزند. در نماز هم همین جور باشد؛ یک مخاطبی داشته باشیم،با او حرف بزنیم. من حتّی عرض میکنم اگر کسی معنای نماز را هم نداند، اصلاً هیچ نداند معنای این عبارات چیست، اما همین قدر بداند دارد با یکی حرف میزند، دارد با خدا حرف میزند، این قضیه انسان را نزدیک میکند - «قربانکلّ تقىّ»- این خودش مقرب است؛ تا اینکه حالا مثل ماها که معنایش را میدانیم و تفسیرش را میدانیم و چندین کتاب دربارهاش خواندهایم، اما وقتی که نماز میخوانیم، بالمرّه یادمان میرود که چه کار داریم میکنیم.۱۳۹۰/۰۱/۲۳
حضور قلب و توجه، کاری است که به تمرین احتیاج دارد. کسانی که این کارها را کردهاند و بلدند، به ما یاد میدهند که انسان باید در حال نماز، خود را در حضور یک مخاطب عالیشأن و عالیمقام که خالق هستی است و مالک همهی وجود انسان است، احساس کند. هر مقدار از نماز که توانست این حالت را داشته باشد،به تعبیر روایات این نماز، نمازِ مقبول است و آن خاصیت و اثر را خواهد بخشید. و دیگر آثار نماز - که نمیشود آثار نماز را در چند جمله یا در چند فقرهی کوتاه خلاصه کرد - بر این مترتب میشود. ۱۳۸۵/۰۶/۲۷
ادامه مطلب
پیدا کردن حالت حضور و توجه در نماز
پیدا کردن حالت حضور و توجه در نماز
یکی از دغدغه های همیشگی متدینین پیدا کردن حالت حضور و توجه در نماز است که البته کار بسیار مشکلی است اما هم مهم است و هم لازم. و در لزوم آن احادیث تکان دهنده ای وجود دارد مبنی بر این که نماز گاهی نصف گاهی کمتر و گاهی بیشتر از آن قبول شده و به بالا میرود و این بستگی دارد به حضور قلب در نماز.
در حدیثی هشداری بس جدی پیرامون حضور قلب در نماز وجود دارد ، آنجا که میفرماید: اگر کسی هیچ در نماز حضور قلب نداشته باشد، چنین نمازی (که به آسمان رفته) بر سر نماز گزارش سقوط میکند.
( وسایل الشیعه شیخ حر عاملی، ص 17)
در بعضی روایات داریم که اگر کسی نماز را با توجه و رعایت حدود آن بخواند نماز انسان را دعا میکند و خطاب به انسان میگوید: «خدا تو را حفظ کند که مرا حفظ کردی» و اگر نماز با توجه نباشد نماز انسان را نفرین میکندو میگوید: «خدا ضایعت کند که مرا ضایع کردی!»
( وسائل الشیعه شیخ حر عاملی، ص 78و 80 و 90)
ادامه مطلب
نماز به شرطی مایه آرامش است که با حضور قلب انجام گیرد.
نماز به شرطی مایه آرامش است که با حضور قلب انجام گیرد.
فاصبر علی ما یقولون و سبّح بحمد ربّک قبل طلوع الشّمس و قبل غروبها و من انآیء اللّیل فسّبح و اطراف النّهار لعلّک ترضی.
بنابرایندر برابر آنچه آنها گویند صبر کن و قبل از طلوع آفتاب و پیش از غروب آن وهمچنین در اثناء شب و اطراف روز تسبیح حمد پروردگارت را بجا آور تا خشنود شوی. «طه ، آیه 130»
رویسخن را به پیامبر ـ صلّی الله علیه و آله ـ کرده میگوید: اکنون که بنا نیست این بدکاران فوراً مجازات شوند و تو در برابر آنچه آنها میگویند صابر و شکیبا باشد.[1]
برایتقویت روحیه پیامبر ـ صلّی الله علیه و آله ـ و تسلی خاطر او دستور راز و نیاز با خدا و نماز و تسبیح را میدهد و میگوید قبل از طلوع آفتاب و پیش از غروب آن همچنین در اثناء شب و اطراف روز تسبیح و حمد پروردگارت را بجا آور تا راضی و خشنود شوی و قلب تو در برابر سخنان دردآور آنها ناراحت نشود.
درواقع نتیجه حمد و تسبیح پروردگار شکیبایی در مقابل گفته آنهاست چرا که اینحمد و تسبیح و نمازهای شب و روز پیوند انسان را با خدا آن چنان محکم میکند که به هیچ چیزی جز او نمیاندیشد، از حوادث سخت نمیهراسد و با داشتن چنین تکیهگاه محکمی از دشمنان واهمه نمیکند و به این ترتیب آرامش واطمینان روح و جان او را فرا میگیرد.[2]نماز و ذکر خدا به شرطی مایه آرامش است که با حضور قلب و آداب کامل انجام گیرد.[3]
[1] . تفسیر نمونه، ج 13، ص 337.
[2] . تفسیر نمونه، ج 13، ص 339.
[3] . تفسیر نمونه، ج 13، ص 339
ادامه مطلب
راهکارهایی برای حفظ تمرکز در نماز
راهکارهایی برای حفظ تمرکز در نماز
حجت الاسلام مجتبی نظری، استاد حوزه علمیه تبریز، با بیان توصیه هایی برای افزایش تمرکز در نماز
افزود: برای جلوگیری از قوه خیال در حین اقامه نماز می توان چند راهکار را پیش گرفت تا نماز با تمرکز بیشتری خوانده شود.
وی اظهار داشت: یکی از بهترین راهکارها برای خواندن نماز به دور از قوه خیال این است که انسان اینگونه فکر کند که نمازی که می خواند نماز وداع و در حقیقت آخرین نمازی است که می خواند.
حجت الاسلام نظری گفت: سجده طولانی یکی دیگر از راهکارهای تمرین تمرکز در نماز است، برخی از علما حتی سجده های یک ساعته داشتند، چرا که سجده طولانی موجب حفظ و تقویت تمرکز انسان می شود.
استاد حوزه علمیه تبریز صلوات و استغفار را از دیگر راه های تمرین حفظ تمرکز در نماز دانست و با اشاره به توصیه یکی از علمای بزرگ دین، عنوان کرد: قوه خیال در انسان مانند کودکی است که باید با خوراک و وسایل سرگرم کننده، سر او را گرم کنی تا تو را به خود سرگرم نکند.
بسیاری از علما توصیه می کنند انسان دائم در حال ذکر باشد، یکی از ذکرهایی که حتی می توان بدون ریا آن را در دل زمزمه کرد، ذکر لااله الاالله است که تاثیر مهمی در دوری قوه خیال در انسان دارد.
وی همچنین عنوان کرد: نماز خواندن با مهر تربت امام حسین(ع) نیز در حفظ تمرکز انسان در حین نماز بسیار تاثیرگذار است.
منبع:خبرگزاری حوزه
ادامه مطلب