نماز بازدارنده از فحشا و منکرات در روایات

نماز بازدارنده از فحشا و منکرات در روایات

01349897183912006242.jpg

 

انسبن مالک از رسول خدا ـ صلّی الله علیه و آله ـ روایت کرده که فرمود: کسی که نمازش او را از فحشاء و منکر باز ندارد جز دورتر شدن از خدا اثری برایش ندارد.[1]
انس روایت کرده که جوانی از انصار نمازهای خود را با رسول خدا ـ صلّی الله علیه و آله ـ می‌خواند.
و در عین حال مرتکب فحشاء هم می‌شد این خبر به رسول خدا ـ صلّی الله علیه وآله ـ رسید فرمود: نماز او روزی او را از فحشاء باز خواهد داشت.[2]
روایت شده که به پیامبر ـ صلّی الله علیه و آله ـ اطلاع داده شد که فلانی روزها نماز می‌‌خواند و شبها مشغول دزدی است حضرت پاسخ فرمود: نماز او را باز خواهد داشت.
از امام صادق ـ علیه السّلام ـ روایت نموده‌اند کسی که دوست دارد بداند که نمازش قبول خداوند گردیده یا خیر، بنگرد تا چه مقدارنماز او را از بدیها و گناهان دور داشته به همان اندازه قبول شده است.[3]
از رسول خدا ـ صلّی الله علیه و آله ـ روایت شده نماز نیست نماز کسی که نماز خود را اطاعت نمی‌کند و اطاعت نماز این است که از فحشاء و منکر دست بردارد.[4]
در تفسیر نور الثقلین از مجمع البیان نقل کرده که گفته اصحاب ما امامیه از امام صادق ـ علیه السّلام ـ روایت کرده‌اند که فرمود منظور از ذکر الله یاد خدا است.
در هنگام برخورد به حلال و حرام او (یعنی در برابر حلالش شکر گفتن و از حرامش پرهیز کردن).[5]
از معاذ بن جبل روایت کرده که گفت: من از رسول خدا ـ صلّی الله علیه و آلهـ پرسیدم کدامیک از اعمال محبوب‌ترین عمل نزد خداست؟ فرمود: اینکه بمیری در حالی که زبانت از ذکر خدای عزّوجل تر باشد.[6]
رسول خدا ـ صلّی الله علیه و آله ـ به معاذ فرمود: ای معاذ! سابقین کسانی هستند که شبها را با ذکر خدا زنده می‌دارند و کسی که دوست دارد در باغهای بهشت گردش کند،‌ زیاد ذکر خدای عزوجل بگوید.[7]
در حدیثی از (معاذ بن جبل) چنین آمده است: هیچ یک از اعمال آدمی برای نجات او از عذاب الهی برتر از ذکر الله نیست، از او پرسیدند حتی جهاد در راه خدا، گفت:‌ آری زیرا خداوند می‌فرماید: (و لذکر الله اکبر)[8]

پی نوشت ها:

[1] . المیزان، ج 16، ص 224.
[2] . المیزان، ج 16، ص 224.
[3] . مجمع البیان، ج 19، ص 65.
[4] . مجمع البیان، ج 19، ص 65.
[5] . المیزان، ج 16، ص 224.
[6] . المیزان، ج 16، ص 225.
[7] . المیزان، ج 16، ص 224.
[8] . المیزان، ج 16، ص 288.


ادامه مطلب


[ دوشنبه 12 بهمن 1394  ] [ 1:22 PM ] [ فروزان ]
[ نظرات(0) ]

توفیق نمازاز دعاهای حضرت ابراهیم - علیه السلام -

توفیق نمازاز دعاهای حضرت ابراهیم - علیه السلام -

54020592673837767359.jpeg

 انسان در مواقع دعا بهترین چیزها را از خدا می خواهد ،در دعا نمودن ،مکان ،زمان وشخص دعا کننده ومضمون دعا بسیار اهمیت دارد و چه مکانی بهتر از جوارکعبه وزمانی مانند ماههای حرام وشخصیتی چون ابراهیم خلیل - علیه السلام – ودعایی چون اقامه نماز وتداوم آن در نسل وذریه آنجاکه فرمود: « ربّ اجْعَلنی مقیمَ الصلوة ومن ذُریَّتی ربَّنَا وتَقَّبَلْ دُعاءِ (1)» « پروردگارا من وذریه مرا نماز گزار گردان وبارالها دعای ما را اجابت فرما.» درواقع پدر توحید گرایان جهان با نیایش خویش و راز ونیازش با خدا به‌ آنان این درس را دادکه سرلوحه زندگی وسرآغاز هر روزعمرشان با یاد ونام وراز ونیاز وپیوندبا خدا آغازگردد (2)شاهکار ابراهیم - علیه السلام - این بود کهانسان را‌ آنگونه که هست می شناخت و بر این اساس است که هم برای او اندیشهوعقیده وفکر وفرهنگ واخلاق ومعنویت میخواهد وهم رزق(3) وروزی واقتصاد(4) جالب اینکه ،همانطور که در بحث پیش آمد ،حضرت نه تنها به دعا کردن برای نماز گزاری نسلش اکتفا نفرمود بلکه برای رسیدن به این آرزو ، قیام وهجرت کرد و آوارگی ها را به جان خرید.

پی نوشت ها:

1.سوره ابراهیم (14) ، آیه 40 .
فضل بن حسن طبرسی ، همان ، علی کرمی ، ج 7 ، ص 404 - 403 .
2. سوره ابراهیم (14) آیه 37 .
3.سوره ابراهیم (14) ، آیه 40 « و رزقهم من الثمرات....»
4.فضل بن حسن طبرسی ، همان .


ادامه مطلب


[ یک شنبه 11 بهمن 1394  ] [ 3:00 PM ] [ فروزان ]
[ نظرات(0) ]

برپا داشتن نماز، با نشاط و شادابی

برپا داشتن نماز، با نشاط و شادابی

56592504743250166246.jpg

دردو آیه از قرآن، نماز خواندن با کسالت از ویژگی‏های منافقان شمرده شده است: «وإِنَّ الْمُنَافِقِینَ یُخَادِعُونَ اللّهَ وَهُوَ خَادِعُهُمْ وَإِذَا قَامُواْ إِلَى الصَّلاَةِ قَامُواْ کُسَالَى یُرَآؤُونَ النَّاسَ وَلاَ یَذْکُرُونَ اللّهَ إِلاَّ قَلِیلاً ؛1ومنافقانخدا را فریب می دهند ، و حال آنکه خدا آنها را فریب می دهد و، چون به نمازبرخیزند با اکراه و کاهلی برخیزند و برای خودنمایی نماز کنند و در نماز جزاندکی خدای را یاد نکنند.»

 «وَمَا مَنَعَهُمْ أَن تُقْبَلَ مِنْهُمْ نَفَقَاتُهُمْ إِلاَّ أَنَّهُمْ کَفَرُواْ بِاللّهِ وَبِرَسُولِهِوَلاَ یَأْتُونَ الصَّلاَةَ إِلاَّ وَهُمْ کُسَالَى وَلاَ یُنفِقُونَ إِلاَّ وَهُمْ کَارِهُونَ ؛2هیچ چیز مانع قبول انفاقهایشان نشده مگر آنکه به خدا و پیامبرش ایمان نیاورده اند و جز با بی میلی به نماز حاضر نمی شوند و جز به کراهت انفاق نمی کنند.»

و ویژگی چنین نمازی جز نماز بی‏کیفیت که به همه چیز جز نماز شبیه است، نیست. در روایتی از حضرت امام سجّاد(علیه‌السلام) می‏خوانیم: «انّ المنافق ینهی و لا ینتهی و یأمر بما لایأتی و إذا قام إلی الصّلوة اعترض؛ همانا منافق(از کار زشت) نهی می‏کند، ولی خود از آن کار دستنمی‏کشد و فرمان می‏دهد(به خوبی) ولی خود انجام نمی‏دهد و چون به نماز بایستد اعتراض می‏کند.» راوی می‏گوید: پرسیدم: «ما الإعتراض؛ اعتراض چیست؟»

حضرت فرمود: «الالتفات و اذا رکع ربض؛ رو به راست و چپ گردانیدن و چون رکوع کند خود را مانند گوسفند به زمین اندازد (یعنی بعد از رکوع نایستدو به همان حال به سجده رود.»3

 پی نوشت ها:

1- نساء، آیه 142.

2- توبه، آیه 54.

3- اصول کافی، ج دوم، ص396 (باب ضعة النفاق والمنافق حدیث3).


ادامه مطلب


[ یک شنبه 11 بهمن 1394  ] [ 2:54 PM ] [ فروزان ]
[ نظرات(0) ]

بهره مندی از پاداش

بهره مندی از پاداش

54724555558826578867.jpg

  رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) در وصیتی به علی (علیه السلام) فرمود: سهچیز موجب درجه و قرب به خداست: یکی از آن سه چیز «المشی باللیل و النهار الی الجماعات؛ شب و روز به طرف نماز جماعت قدم برداشتن است».(1)
پیامبرخدا (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود: «کسی که به قصد شرکت در نماز جماعت به سوی مسجد گام بر می دارد، خداوند متعال در مقابل هرگامی که بر می دارد، هفتاد هزار حسنه به او پاداش می دهد و به همین میزان نیز درجات او بالا خواهد رفت و اگر در چنین حالی بمیرد، خداوند متعال هزار فرشته را مأمور می نماید تا در قبر به دیدار او رفته، وی را بشارت دهند و در تنهایی قبر، انیس او باشند و تا روز قیامت، برایش طلب آمرزش کنند».(2)
و نیز می فرمود: «من صلّی الفجر فی جماعه ثم جلس یذکرالله عزوجل حتی تطلع الشمس کان له فی الفردوس سبعون درجه؛ هر کس نماز صبح را با جماعت بخواند و سپس تاطلوع خورشید به ذکر خدا مشغول باشد، خداوند در بهشت هفتاد درجه به او می دهد».(3)

پی نوشت ها:

1- وسائل الشیعه، ج5، ص 372، ح7؛ بحار الانوار، ج 85، ص 10، ح 15.
2- وسائل الشیعه، ج 5، ص 372، ح7.
3- همانف ص 373، ح 11.

 


ادامه مطلب


[ شنبه 10 بهمن 1394  ] [ 6:34 PM ] [ فروزان ]
[ نظرات(1) ]