نماز حضرت امام حسین (ع)

نماز حضرت امام حسین (ع)

07388062457566772674.jpeg;

سالار شهیدان ابی عبداللّه الحسین ع هم سیرت جد و پدر و مادر و برادر بزرگوار خود را در نماز داشت.

کان الحسین ع دیناً کثیراً الصلوة و الصوم والحج یعنی حضرت امام حسینع با فضیلت و متمسک به دین و نماز و روزه و حج او بسیار بود.1

نیز در وصف عبادت حضرت گفته اند: اما واللّه لقد قتلوه طویلا باللیل قیامه کثیراً فی النهار صومه2

بخدا قسم در حالی امام حسین را کشتند که شبها به مدت طولانی به نماز می ایستاد و اکثر روزها را روزه می گرفت.

حضرت در شبانه روز هزار رکعت نماز بجای می آورد.3

بیان نمونه های دیگر از زندگانی امامان معصومع از عهده یک مقاله بیرون است. آنچه درصدد بیان آنیم اینست که اقامه صلوة هم به معنای خواندن نماز است خواندنی همراه با رعایت آداب و حدود نماز و برپا داشتن نماز در جامعه.

1. اسدالغابة، ج 2، ص 20.

2. تاریخ طبری، ج 6، ص 373.

3. تاریخ یعقوبی، ج 2، ص 219.


ادامه مطلب


[ چهارشنبه 18 شهریور 1394  ] [ 8:40 AM ] [ فروزان ]
[ نظرات(0) ]

امامان مصداق برجسته اقامه نماز

امامان مصداق برجسته اقامه نماز

62486146747604395974.jpg;

 بهرحال بی تردید از مصادیق برجسته آنان که اقامه نماز در هر دو بعد داشتند امامان سلام اللّه علیهم اجمعین بودند. بعنی هم اصرار بر گسترش فرهنگ نماز و اقامه آن در جامعه داشتند و هم خود نماز راستین قرآنی می خواندند نمازی که بحق معراج بود.

اما در عرصه اول تنها به بیان دو نمونه اکتفاء می کنیم:

یکم: مولی علی ع در جنگ صفین مشغول جنگ و مبارزه بود در همان حال بین دو سپاه مراقب خورشید بود. ابن عباس گفت: ای امیرمؤمنان این کار چیست؟ فرمود: منتظر زوال خورشیدم تا نماز را به جای آورم ابن عباس گفت: آیا اکنون وقت نماز است؟ جنگ فرصتی برای نماز باقی نگذاشته است. فرمود: برای چه با آنان می جنگیم همانا برای نماز با آنان می جنگیم.1

دوم: نماز ظهر عاشورای سالار شهیدان ابی عبداللّه ع از مصادیق برجسته فرهنگ نماز در جامعه است.

سید ابن طاوس در لهوف می نویسد:

وقت نماز ظهر فرا رسید امام حسین ع به زهبر بن قین و سعید بن عبداللّه حنفی امر کرد به با نصف کسانی که باقی مانده بودند به ترتیب نماز خوف پیش روی آن حضرت بایستند آنگاه امام حسین ع با سایر اصحاب نماز خود را خواند در این هنگام تیری به طرف حسینع آمد. سعید بن عبداللّه به پیش آمد و خود را سپر حسین ع نمود و همچنان استوار ایستاد و تیرها را به جان خرید تا اینکه او بر اثر شدّت جراحات تیرها به زمین افتاد.2

تشویق و ترغیب فراوان معصومین علیهم السلام بر نماز، برپایی نماز جماعت و...و... از مصادیق برپایی فرهنگ نماز و اقامه آن است.

1. ارشاد القلوب، ص 217.

2. اللهوف علی قتلی الطفوف، ص 165.


ادامه مطلب


[ چهارشنبه 18 شهریور 1394  ] [ 8:32 AM ] [ فروزان ]
[ نظرات(1) ]

شب های نماز

شب های نماز

43857026363430854295.jpg;

 حضرت امام رضا علیه السلام همیشه با وضو بود و شب ها به عبادت می پرداخت. وضو می گرفت و نماز می خواند و مقداری استراحت می کرد. در پی این استراحت کوتاه، دیگرباره برمی خواست و وضو می گرفت و به نماز می ایستاد و باز هم اندک استراحتی می کرد. سپس برمی خاست و تا صبح همین گونه بود.(1)
(1) عوالم، ج22، ص196.


ادامه مطلب


[ چهارشنبه 11 شهریور 1394  ] [ 8:33 AM ] [ فروزان ]
[ نظرات(0) ]

امام حسن عسگری علیه السلام و مناجات با حضرت دوست

امام حسن عسگری علیه السلام و مناجات با حضرت دوست20745711895695940501.jpg;

  آنان که لذت مناجات را با خداوند چشیده و جانشان از محبت حضرت دوست لب ریز است، حتی لحظه ای را بی نام و یاد او نمی گذرانند و زندگی را جز در راه بندگی و فرمان برداری معبود متعال برنمی تابند. امام حسن عسگری علیه السلام نمونه ی بارز محبت و انس با پروردگار آگاه و مدبّر بود. محمد شاکری روایت کرده است: «مولا و استادم امام حسن عسگری علیه السلام در محراب عبادت می نشست و به سجده می رفت و آن چنان سجده و ذکرش را طولانی می کرد که من می خوابیدم و بیدار می شدم و او هنوز در سجده بود».(1)
ای مالک زمین و آسمان چه زیباست آن گاه که موجودی ضعیف و کوچک در مقابل وجودی بی نهایت بزرگ و شریف می ایستد و با آهنگی موزون، از سر صدق و صفا و اخلاص، به نیایش می پردازد.
چه فرح بخش است آن گاه که نمازگزار سر به سجده می نهد و محبوبش را ستایش می کند؛ چرا که سجده نهایت خاکساری و افتادگی است. چه شکوهمند است به نماز ایستادن در برابر حضرت حق و پیشانی بر خاک ساییدن و با خدا سخن گفتن. آری، خدا همه جا حضور دارد و در هر جا می شود با او سخن گفت. و چه دل نشین است نوای توحید و زمزمه ی پاک بندگی. خداوندا؛ ای ماندگار؛ ای مالک زمین و آسمان؛ ای غمخوار من؛ ای دلدار من، اراده ی پشت پا زدن به جاذبه های دروغین دنیا و پیش رفتن به سوی ارزش های متعالی آخرت را به من عنایت کن تا همواره تو را به یاد داشته باشم؛ رحیما، ما را با نماز مأنوس کن؛ چرا که نماز سرشار از یاد توست و یاد تو آرام بخش روح نمازگزار.
(1) غیبت شیخ طوسی، ص140.

 


ادامه مطلب


[ چهارشنبه 11 شهریور 1394  ] [ 8:29 AM ] [ فروزان ]
[ نظرات(0) ]