معنای تکبیرةالاحرام نماز در روایات
معنای تکبیرةالاحرام نماز در روایات
جبرئیل به پیامبر (ص) عرضه داشت: خداوند عروجل به تو فرمان می دهد که چون وارد نماز می شوی هنگام تکبیر دستهایت را بلند کن و همچنین هنگامی که سر از رکوع و یا سجده بر می داری.. چرا که نمازما و فرشتگان همین گونه است. هر چیزی زینتی است و زینت نماز بلندکردن دستها به هنگام هر تکبیر است. و در حدیثی از امام صادق (ع) درباره ی نحوه انجام عمل تکبیر آمده است که ایشان در حالیکه با دستان خود اشاره می کردند فرمودند: « منظور این است که دستها را در نماز اینگونه بلند کنی طوری که کفآنها رو به قبله باشد. » (1) ** مردی از امیرالمومنین علی (ع) پرسید: معنای بلند کردن دست هنگام تکبیرةالاحرام چیست؟ حضرت فرمود: یعنی خدای یگانه که چیزی مانند او نیست با حواس پنجگانه قابل احساس و درک نیست. (2) *** بعضی گویند: بلند کردن دست در تکبیرةالاحرام نماز، اشاره به این است که: پروردگارا! در دریای معصیت غرق شده ام، برای نجاتم دستم را بگیر. (3) (می گویم استاد اخلاق ما نیز می فرمود: «با این حرکت، غیر خدا را از ذهن بیرون می کنیم و آنرا به عقب می زنیم که یعنی می خواهم با او سخن بگویم!» که باعث تمرکز و خلوص نیت بیشتر می شود.) **** از امام صادق (ع) روایت شده که فرمود: چون تکبیر گفتی، آنچه را مابین آسمان و زمین است در مقابل کبریایخدا کوچک و ناچیز شمار که اگر خداوند بر قلب بنده ،زمانی که تکبیر می گوید، بنگرد و در دل او چیزی باشد که از حقیقت معنای تکبیر بازش می دارد، به او می گوید: «ای دروغگو! آیا مرا فریب می دهی؟ به عزت و جلالم سوگند که از شیرینی یاد خود محرومت کنم و از قرب به خود و شادمانی مناجاتم محجوب می سازم.» پس به هنگام نماز دل خود را بیازما، اگر شیرینی نماز را در عمق جان خود حس کردی بدان که خداوند تکبیر تو را تصدیق نموده است ؛ وگرنه دانسته ایکه فقدان لذت مناجات و محرومیت از شیرینی عبادت دلیل بر این است که خدا تورا در تکبیرت دروغگو دانسته!
(4) منابع: 1- تفسیر نمونه (در ذیل تفسیر شوره کوثر)، ج 27، ص 373 2- اسرار الصلوة - ص 108 3-عرفان اسلامی - ج 5 - ص 203 4- سرالصلوة، ص 78 . 79
ادامه مطلب
خدایا!این نماز، نماز نبود. خودت قبولش کن
خدایا!این نماز، نماز نبود. خودت قبولش کن
هر جا در زندگی نقص مادی و معنوی، نقص روحی و جسمی دیدید، اولین کاری که می کنید بررسی نماز است. شاید در نماز کم میگذارید.
باید بگویید خدایا مگر من بد نماز می خوانم که آنقدر گرفتار می شوم؟ اول به نمازتان برسید.
ما به بی نمازان چگونه توضیح بدهیم که بیایند و نماز بخوانند؟
شمانمی خواهد بروید و به آنان بگویید که چرا باید نماز بخوانند.خودتان با نماز خواندنتان چه گلی به سر زده اید؟ نمازخواندنتان را نشان بدهید. لذتی که از نماز خواندن بردید نشان بدهید، اهل عالم همه نمازخوان می شوند. هر چه بی نماز در عالم هست،تقصیر نمازخوانان است.
اینکهبی نمازان نماز نمی خوانند، برای این است که به ما نگاه می کنند، می گویند: تو که نماز خوانده ای چکار کردی؟ چه فایده ای برایت داشته؟ صورتت گلانداخته از مناجات با خدا که بگویی چه کیفی کردی که دیگری هم بیاید؟ خب اینطور میگویند. نگویند هم همین طور دارند می بینند. اخلاقت، رفتارت... نماز کجای وجود تو را آباد کرده است که بقیه جذب بشوند؟
تا خوب ها خوب نشوند بدها خوب نمی شوند.
چکار کنیم همه نمازخوان شوند؟
آنانی که نمازخوان هستند بهتر نماز بخوانند. همین...به همین سادگی...
آنوقت می گویند:چرا تو آنقدر همیشه سرحال و با نشاط هستی؟ تو چرا کینه به دلت نمیاید؟ تو چرا عصبانی و حسرت زده نمی شوی؟ می گوید: من نمیدانم. فکر کنم از نماز است.
وقتی نمازت به دلت نچسبید با شرمندگی می گویی:خدایا!این نماز، نماز نبود. خودت قبولش کن. خدا آنقدر از این صدا خوشش می آید...
خدایا به خاطر همه بی نمازان نماز گزاران را بیامرز.
حجت الاسلام پناهیان
ادامه مطلب
زمان دقیق آخر وقت نماز

[اگرکسی نماز ظهر و عصر را نخوانده باشد و فقط به اندازۀ خواندن چهار رکعت وقتداشته باشد یعنی] چهار رکعت به آخر وقت مانده باشد باید چه کار کند؟
اگرآخر وقت به فتوای مرجع شما غروب باشد و شما فقط به اندازۀ خواندن چهار رکعت نماز وقت داشته باشی، در اینجا دیگر نمی توانی نماز ظهرت را اوّل بخوانی، چون قضاء شده، باید ابتدا نماز عصرت را بخوانی و بعد قضای نماز ظهرت را به جای آوری.
امّااگر آخر وقت نماز به فتوای مرجع شما زمان مغرب باشد، به راحتی هم نماز ظهرو هم نماز عصر را می توانی بخوانی؛ چون یکربع زمان داری. پس در اینجا بایدبه فتوای مراجع در زمینه آخر وقت مراجعه کرد،بسته به اینکه مرجع شما مغرب را آخر وقت حساب کند یا غروب را، حکم عوض می شود.
منبع: در محضر مجتهدی، ج 1، ص 131
ادامه مطلب
هفتاد حاجت در دنیا و سى حاجت دیگر در آخرت براى او برآورده مى شود.
هفتاد حاجت در دنیا و سى حاجت دیگر در آخرت براى او برآورده مى شود.[1]
اینکار ریشه در روایت هاى اسلامى دارد و در سنت و سیره پیشوایان معصوم(علیهم السلام) چنین آمده است و مؤمنان نیز به پیروى از سنت و سیره آن بزرگواران چنین اذکار و دعاها و تعقیباتى را به جا مى آورند; چنان که حضرت امام موسى کاظم(علیه السلام) مى فرماید: هر کس بعد از نماز صبح و نماز مغرب قبل از آنکه پاهایش را حرکت دهد ]هیئت نشستن در حال نماز را به هم بزند[ و یا کسى سخنى بگوید، آیه (إنّ الله و ملائکته و یصلّون على النّبى...) را بخواند، وبگوید: خدایا بر محمد و ذریه آن حضرت درود بفرست، خداوند صد حاجت او را برآورده مى کند که هفتاد حاجت در دنیا و سى حاجت دیگر در آخرت براى او برآورده مى شود.[1]
[1]. ر.ک: همان، ص58.
ادامه مطلب