خواندن نمازى که بتوانیم از آن بهره ببریم
خواندن نمازى که بتوانیم از آن بهره ببریم
هر جمله و ذکرى را که مىگوییم به معنا و مفاد آن توجه داشته باشیم. این چیزى است که حتماً باید بر آن اصرار بورزیم. اگر در یک نماز، موفق به این کار نشدیم، در نماز بعدى حتماً سعى کنیم که این کار را انجام دهیم. اگردر نماز بعدى هم موفق نبودیم، در نماز پس از آن سعى کنیم، و خلاصه، این امرى است که حتماً باید به آن دست پیدا کنیم. براى این کار مىتوانیم به این صورت عمل کنیم که قبل از اداى هر جمله اى، ابتدا معناى آن را در ذهن حاضر کنیم و سپس آن جمله را ادا کنیم.
گاهى لطف و عنایت تا بدان حد است که در هنگام سخن گفتن با او در حالى کهما غافلیم و توجهمان به چیزهایى دیگر است، خداى متعال خود دست ما را مىگیرد و قلب ما را متوجه خود کرده و مىفرماید: «بنده من کجایى؟! من با تو و به یاد تو هستم، تو در کجا سیر مىکنى؟! بیا و روى دلت را به من بنما وبا من نجوا کن!»
منبع: کتاب « به سوی او» آیه الله مصباح یزدی
ادامه مطلب
زیارت حضرت صاحب الزّمان علیه السلام بعد از نماز صبح
زیارت حضرت صاحب الزّمان علیه السلام بعد از نماز صبح
این زیارتى است که هر روز بعد از نماز صبح، مولاى ما صاحب الزمان علیه السلام با آن زیارت مىشود و آن زیارت این است :
اَللّهُمَّ بَلِّغْ مَوْلاىَ صاحِبَ الزَّمانِ صَلَواتُ اللَّهِ عَلَیْهِ عَنْ جَمیعِ
خدایا برسان به مولاى من حضرت صاحب الزمان که درودهاى تو بر او باد از طرف همه
الْمُؤْمِنینَ وَالْمُؤْمِناتِ فى مَشارِقِ الاَْرْضِ وَ مَغارِبِها وَ بَرِّها
مردان و زنان با ایمان که در شرقها و غربهاى زمینند و در خشکى
وَ بَحْرِها و َسَهْلِها وَ جَبَلِها حَیِّهِمْ وَ مَیِّتِهِمْ وَ عَنْ والِدَىَّ وَ وَُلَْدى وَ عَنّى
و دریا هستند و در هموارى زمین و کوهند، زندهشان و مردهشان و از طرف پدر و مادر و فرزندان و خود من
مِنَ الصَّلَواتِ وَالتَّحِیّاتِ زِنَةَ عَرْشِ اللَّهِ وَ مِدادَ کَلِماتِهِ وَ مُنْتَهى
درودها و تحیتهایى هم وزن عرش خدا و به شماره کلمات و سخنانش و نهایت مرتبه
رِضاهُ وَ عَدَدَ ما اَحْصاهُ کِتابُهُ وَ اَحاطَ بِهِ عِلْمُهُ اَللّهُمَّ اِنّى اُجَدِّدُ لَهُ
خشنودیش و به شماره آنچه برشمرده است آن را دفتر و کتابش و احاطه دارد بدان دانشش خدایا من نو مىکنم براى آن
فى هذَا الْیَوْمِ و َفى کُلِّ یَوْمٍ عَهْداً وَ عَقْداً وَ بَیْعَةً فى رَقَبَتى اَللّهُمَّ
جناب در این روز و در هر روز عهد و پیمان و بیعتى را در گردنم
کَما شَرَّفْتَنى بِهذَا التَّشْریفِ وَ فَضَّلْتَنى بِهذِهِ الْفَضیلَةِ وَ خَصَصْتَنى
چنانچه مرا مفتخر ساختى بدین افتخار و برتریم دادى به این فضیلت و مخصوصم داشتى
بِهذِهِ النِّعْمَةِ فَصَلِّ عَلى مَوْلاىَ وَ سَیِّدى صاحِبِ الزَّمانِ وَاجْعَلْنى
بدین نعمت پس درود فرست بر مولا و آقایم حضرت صاحب الزمان و قرارم ده
مِنْ اَنْصارِهِ وَ اَشْیاعِهِ وَالذّآبّینَ عَنْهُ وَاجْعَلْنى مِنَ الْمُسْتَشْهَدینَ
از یاران و پیروان و دفاع کنندگان آن حضرت و بگردانم از شهادت یافتگان
بَیْنَ یَدَیْهِ طائِعاً غَیْرَ مُکْرَهٍ فِى الصَّفِّ الَّذى نَعَتَّ اَهْلَهُ فى کِتابِکَ
در پیش رویش از روى میل و رغبت بدون اکراه و ناراحتى در آن صفى که اهل آن را در کتاب خود (قرآن) توصیف کرده
فَقُلْتَ صَفّاً کَاَنَّهُمْ بُنْیانٌ مَرْصوُصٌ عَلى طاعَتِکَ وَ طاعَةِ رَسوُلِکَ
و فرمودى: "صفى که گویا بنائى استوارند" در راه فرمانبردارى تو و فرمانبردارى رسول تو
و َآلِهِ عَلَیْهِمُ السَّلامُ اَللّهُمَّ هذِهِ بَیْعَةٌ لَهُ فى عُنُقى اِلى یَوْمِ الْقِیمَةِ .
و آل رسولت که بر تمامى آنها سلام باد خدایا این بیعتى است از آن جناب در گردن من تا روز قیامت .
منبع:
مفاتیح الجنان
ادامه مطلب
لزوم حفظ اصل نماز و کمیّت آن
لزوم حفظ اصل نماز و کمیّت آن
احکام الهی حدود الهی هستند که مؤمنان عهده دار حفظ آن احکام و حدود می باشند، خدای متعال در وصف مؤمنان فرموده است والحافظون لحدود الله(1) یکی از اوصافمؤمنان حفظ حدود الهی است و اگر انسانی از حدود الهی تجاوز کند ستمکار معرفی شده است.
و من یتعد حدود اللّه فاولئک هم الظالمون؛(2) هر که از حدود الهی تجاوز کند آنان ستمگرانند.
حدود الهی همان معارف اعتقادی و اصول اخلاقی و احکام فقهی و حقوقی است.
علت این که حدود الهی شامل معارف اعتقادی و اصول اخلاقی و احکام فقهی است،آن است که صرف بیان احکام فقهی در این حد که کدام کار واجب است و کدام کارحرام، ضمانت اجرایی ندارد ولی اگر در کنار بیان حلال و حرام مسائل اخلاقی وحقوقی و معارف الهی بازگو شود، احکام فقهی ضمانت اجرا پیدا می کند. بنابراین قرآن کریم افزون بر این که به صورت جزئی به اتیان یا ترک حدود الهی فرمان داده است به شکل کلّی نیز درباره مراعات نکردن آن هشدار داده است. و فرموده از حدود الهی تعدّی نکنید زیرا تجاوز از احکام فقهی و اصول اخلاقی و معارف الهی انسان را در ردیف ظالمان قرار می دهد و انسانی که در ردیف ظالمان باشد از هدایت ویژه الهی که همانا رساندن به مقصد است نه اصل راهنمایی، محروم می سازد. و اللّه لایهدی القوم الظالمین؛(3) خدای سبحان قوم ستمکار را هدایت نمی کند. ناگفته خدای سبحان راه صحیح را هماره به همگان نشان می دهد و آنان را هدایت می کند اما از هدایت ویژه که پاداش پذیرش هدایت الهی است محروم می سازد همانطور که مؤمنان عهده دار حفظ حدود الهی هستند و نماز نیز یکی از حدود الهی و دارای احکام و حدودی است که نمازگزار باید علاوه بر حفظ اصل نماز، حدود آن را رعایت کند از این رو در قرآن فرمود: حافظوا علی الصلوات و الصلوة الوسطی و قوموا لله قانتین؛(4) درانجام همه نمازها (به خصوص) نماز وسطی (نماز ظهر) کوشا باشید و از روی خضوع و اطاعت برای خدا بپاخیزید، در سوره مؤمنون نیز فرمود: والّذین هم علیصلواتهم یحافظون؛(5) مؤمنان بر نماز شان محافظت می کنند.
مسلمانان باید نمازهای پنج گانه به ویژه نماز ظهر را از نظر کمی و کیفی پاس بدارند تا از آثار و برکات فراوان این فریضه الهی برخوردار شوند.
در مرحله حدوث باید نماز را با آداب و شرایط آن انجام داد و در مرحله بقاء نیز باید آن را حفظ کرد و باید از اعمالی که به اخلاص نماز آسیب می رساند، پرهیز کرد.
همان گونه که نمازگزار نماز را پاس می دارد. نماز نیز مظهر حفظ خدای حفیظ است و انسان را از زشتی ها و شهوات حفظ می کند.
پی نوشت ها :1. سوره توبه، آیه 112.
2. سوره بقره، آیه 229.
3. سوره آل عمران، آیه 86.
4. سوره بقره، آیه 226.
5. سوره مؤمن، آیه 9.
ادامه مطلب
بهترین ذکر در سجده
عارف و اصل مرحوم حاجی میرزا جواد ملکی تبریزی میفرماید:
مرا شیخی بود (شاید مرحوم آخوند ملاحسین قلی همدانی) بزرگوار عامل عارف کامل که من مانند او را در مراتبی که گفته شد ندیدهام از او پرسیدم که در اصلاح و جلب معارف چه عاملی را به تجربه رسانده است؟
او گفت من عملی را در اینکه گفتی موثر ندیدم از اینکه در هر شبانه روز یک بار بر سجده طولانی مداومت شود و در آن سجده بگوید لا اله الا انت سبحانک انی کنت من الظالمین و به هنگام گفتن ذکر خود را در زندان طبیعت، زندانی و بزنجیرهای اخلاقی رذیله بسته ببیند آنگاه اقرار کند که با الها اینکار را تو بر من نکردی و تو بر من ستم روا نداشتی، بلکه این من بودم که بر خود ستم کردم و خود را به اینجا انداختم.
و دیگر خواندن سوره قدر در شب و عصر جمعه هرکدام یک صد بار و اصحاب آن بزرگوار نیز به این دستور عمل میکردند، هر کس به اندازه مجاهدهای که داشت و از بعضی از آنان شنیده شد که این ذکر را سجده سه هزار بار میگفت و بالجمله این سجده و برکات آن در نزد اشخاصی که بهآن عمل میکنند معروف است ولی به شرط آن که مداومت بر آن داشته باشد.(1)
1) پرواز در ملکوت صفحه 260 جلد 2 و اسرار الصلوة ص 427.
ادامه مطلب