عارف و اصل مرحوم حاجی میرزا جواد ملکی تبریزی می‏فرماید:
مرا شیخی بود (شاید مرحوم آخوند ملاحسین قلی همدانی) بزرگوار عامل عارف کامل که من مانند او را در مراتبی که گفته شد ندیده‏ام از او پرسیدم که در اصلاح و جلب معارف چه عاملی را به تجربه رسانده است؟
او گفت من عملی را در اینکه گفتی موثر ندیدم از اینکه در هر شبانه روز یک بار بر سجده طولانی مداومت شود و در آن سجده بگوید لا اله الا انت سبحانک انی کنت من الظالمین و به هنگام گفتن ذکر خود را در زندان طبیعت، زندانی و بزنجیرهای اخلاقی رذیله بسته ببیند آنگاه اقرار کند که با الها اینکار را تو بر من نکردی و تو بر من ستم روا نداشتی، بلکه این من بودم که بر خود ستم کردم و خود را به اینجا انداختم.
و دیگر خواندن سوره قدر در شب و عصر جمعه هرکدام یک صد بار و اصحاب آن بزرگوار نیز به این دستور عمل می‏کردند، هر کس به اندازه مجاهده‏ای که داشت و از بعضی از آنان شنیده شد که این ذکر را سجده سه هزار بار می‏گفت و بالجمله این سجده و برکات آن در نزد اشخاصی که بهآن عمل می‏کنند معروف است ولی به شرط آن که مداومت بر آن داشته باشد.(1)

1) پرواز در ملکوت صفحه 260 جلد 2 و اسرار الصلوة ص 427.