فضیلت نماز واجب

  خداوند متعال فرموده است: إِنَّ الصَّلاةَ کانَتْ عَلَى الْمُؤْمِنِینَ کِتاباً مَوْقُوتاً.  در الفقیه آمده که پیامبر (صلّى الله علیه وآله وسلّم) فرموده است: «هیچ نمازى نیست مگر این که چون وقت آن فرا مى‏رسد فرشته‏اى در پیش روى مردمان ندا مى‏کند: اى مردم! برخیزید به سوى آتشى که بر پشت خود افروخته ‏اید، تا آن را با نمازتان خاموش کنید».  پیامبر خدا (صلّى الله علیه وآله) وارد مسجد شد و گروهى از اصحاب آن حضرت در آن حضور داشتند، فرمود: «آیا مى‏دانید پروردگارتان چه فرموده است:     عرض کردند: خدا و پیامبرش داناتر است، فرمود: «پروردگارتان مى‏گوید: هر کس این نمازهاى پنجگانه واجب را در وقت خود به جا آورد و بر اداى آنها مراقبت کند، روز بازپسین مرا دیدار خواهد کرد در حالى که او را نزد من عهدى است که به سبب آن او را وارد بهشت مى‏سازم. و کسى که نمازهاى پنجگانه را در اوقات خود به جا نیاورده، و بر اداى آنها مراقبت نکرده امر او با من است اگر خواستم او را عذاب مى‏کنم و اگر خواستم مى‏آمرزم».     امام صادق (علیه السلام) فرموده است: «نخستین چیزى که بنده بدان مورد محاسبه قرار مى‏گیرد نماز است اگر نمازش قبول شود اعمال دیگرش نیز پذیرفته مى‏ شود، و اگر ردّ شود اعمال دیگرش نیز ردّ خواهد شد».     و نیز فرموده است: «نماز واجب بهتر از بیست حجّ است، و هر حجّ بهتر از اتاقى پر از طلاست که آن را تا آخر صدقه دهند».     معاویة بن وهب از پیامبر (صلّى الله علیه وآله وسلّم) پرسید: کدام عمل است که بندگان را بیشتر به خداوند نزدیک مى‏کند، و محبوبترین اعمال آنها نزد اوست فرمود: «بعد از شناخت خداوند چیزى را برتر از همین نماز نمى ‏دانم، آیا نمى ‏بینى بنده شایسته خداوند عیسى بن مریم (علیهما السلام) گفته است: وَ أَوْصانِی بِالصَّلاةِ.     امام ابو الحسن الرّضا (علیه السلام) فرموده است: «نماز مایه تقرّب هر پرهیزگار است».     پیامبر خدا (صلّى الله علیه وآله وسلّم) فرموده است: «نماز مانند عمود خیمه است، اگر عمود ثابت و استوار باشد ریسمانها و میخها و چادر خیمه نیز ثابت و برقرار خواهند بود، و اگر عمود شکسته شود ریسمانها و میخها و چادر سودى ندارند».     و نیز فرموده است: «نماز در میان شما مانند نهرى است که بر در خانه یکى از شما جریان داشته باشد، و او شبانه ‏روزى پنج بار خود را در آن بشوید، با پنج بار شستشو چرکى بر او به جاى نمى‏ماند، با گزاردن نمازهاى پنجگانه نیز گناهى بر او باقى نیست».     امام صادق (علیه السلام) فرموده است: «اگر خداوند از کسى یک نماز بپذیرد او را عذاب نمى‏ کند، و اگر از کسى یک کار نیک را پذیرفت دیگر او را مورد عذاب قرار نمى‏ دهد».     و نیز فرموده است: «پیامبر خدا (صلّى الله علیه وآله وسلّم) مى ‏فرمود: کسى که در انتظار فرا رسیدن وقت نماز واجب به سر برد، و آن را در آغاز وقت آن به جا آورد، و رکوع و سجود و خشوع آن را کامل گرداند، سپس خداوند را به عظمت یاد و او را حمد و ستایش کند تا وقت نماز دیگر فرا رسد، و میان این دو سخن بیهوده ‏اى نگوید خداوند پاداش حجّ و عمره کننده را براى او مى‏نویسد، و او از اهل علیّین خواهد بود».     مى‏ گویم: در خبر صحیح از امام باقر (علیه السلام) نقل شده است که: پیامبر خدا (صلّى الله علیه وآله) فرموده است: میان مسلمان تا کافر شدن او جز این فاصله ‏اى نیست که نماز واجب را بعمد ترک کند، و یا آن را سبک شمرد و به جا نیاورد».     در روایت دیگرى است: کسى که نمازى را بعمد ترک کند کافر شده است».    غزّالى مى‏ گوید: یعنى به جایى رسیده که نزدیک است از دایره ایمان بیرون رود و پیوند آن گسسته و ستون آن ساقط گردد، چنان که به کسى که نزدیک‏ شهر رسیده مى ‏گویند وارد آن شده است
نویسنده: مولى محسن فیض کاشانى‏ (قدس سره)
  منبع: راه روشن، جلد اول(ترجمه المحجة البیضاء فى تهذیب الاحیاء)