جِدّ و جَهد در عبادت

جِدّ و جَهد در عبادت 

45235807340905834406.jpg

انسان مؤمن باید برای انجام عبادت تلاش کند و همواره در انجام آن کوشا باشد و تا آن جا که ممکن است به راز و نیاز با خدا بپردازد. تکامل روحی و معنوی آدمی تنها از طریق عبادت و پرستش خدای متعال میسر است. قرآن کریم، آفرینش بشر را برای عبادت دانسته و می فرماید: (و ما خلقت الجن و الانس الا لیعبدون)؛(1) ما جن و بشر را نیافردیم، مگر برای عبادت. عبادت معصومین(علیهم السلام) از نظر کیفیت و کمیت در سطح بالایی قرار داشت و در حقیقت کامل ترین عبادات را به جا می آوردند.
در سیره بسیاری از معصومین(علیهم السلام) آمده است که در اثر عبادت و پرستش خدا پاهای شان ورم کرده بود. امام سجاد(علیه السلام) در توصیف عبادت رسول خدا(صلی الله علیه و آله) می فرماید: «کان رسول الله(صلی الله علیه و آله) یقف فی الصلاه حتی ترم قدماه و یظما فی الصیام حتی یعصب فوه؛(2) پیامبر(صلی الله علیه و آله) آن قدر در نماز می ایستاد که پاهایش ورم می کرد و در روزه به قدری تشنه می شد که دهان مبارک در اثر تشنگی می خشکید». هم چنین مغیره درباره ی رسول خدا(صلی الله علیه و آله) می گوید: «کان رسول الله یصلی حتی تورم قدماه؛(3) رسول خدا(صلی الله علیه و آله) آن قدر عبادت می کرد و نماز می خواند که پاهای مبارکش ورم کرده بود».
درباره فاطمه زهرا (علیهاالسلام) نقل شده است که در اثر عبادت، پاهایش ورم کرده بود. امام حسین(علیه السلام) از برادرش امام حسن مجتبی(علیه السلام) روایت کرده است: «رأیت أمی فاطمه (علیهاالسلام) قامت فی محرابها لیله جمعتها فلم تزل راکعه ساجده حتی اتضح عمود الصبح، تدعو للمؤمنین و المؤمنات و تسمیهم و تکثر ادعاء لهم؛(4) مادرم فاطمه زهرا (علیهاالسلام) را در شب جمعه دیدم، در محراب عبادت ایستاده و تا صبح در حال رکوع و سجود بود و برای مردان و زنان مؤمن به نام هایشان زیاد دعا می کرد». حسن بصری گوید: «ما کان فی هذه الدنیا أعبد من فاطمه، کانت تقوم حتی تورم قدماها؛(5) در این دنیا عابدتر از فاطمه زهرا (علیهاالسلام) کسی را سراغ ندارم. او آن قدر برای عبادت قیام کرد تا این که پاهایش ورم نمود».
امام حسین(علیه السلام) همان گونه که مشهور به شجاعت، ایثار و فداکاری در راه خداست، در زمره عابدان و شب زنده دارانی قرار دارد که عمر شریفش را در عبادت و پرستش خدای متعال به سر آورده است. درباره ی سیره عبادی آن حضرت آمده است: «لقد کان قواما بالیل صواما بالنهار؛(6) امام حسین(علیه السلام) قائم اللیل و صائم النهار بود»؛ یعنی شب ها نماز به جا می آورد و روزها روزه بود. هم چنین در توصیف عبادت آن حضرت گفته اند: «کان الحسین(علیه السلام) فاضلاً دیناً کثیر الصلاه و الصوم و الحج؛(7) حسین(علیه السلام) با فضیلت و متمسک به دین بود و نماز و روزه و حج بسیار انجام می داد. هزار رکعت نماز در شب هم در مورد امام حسین(علیه السلام) نقل شده که بعضی از شب ها انجام می داد.(8)
عبدالله بن حازم گوید: از پدرم شنیدم که می گفت: هیچ هاشمی برتر از علی بن الحسین(علیه السلام) ندیدم. او در شبانه روز هزار رکعت نماز می خواند.(9) هزار رکعت نماز در شبانه روز برای امام علی(علیه السلام) (10) و امام رضا(علیه السلام)(11) نیز نقل شده است که نشان دهنده جد و جهد آنان در عبادت می باشد.

پی نوشت ها:

1. ذاریات، آیه ی 56.
2. بحارالانوار، ج46، ص57.
3. السیره النبویه، ج4، ص96-94.
4. بحارالانوار، ج43، ص81.
5. همان، ص84.
6. پرتوی از عظمت حسین(علیه السلام)، ص 165.
7. همان.
8. همان.
9. عن عبدالله بن ابی حازم قال: سمعت ابا حازم یقول: ما رأیت هاشمیاً افضل من علی بن الحسین(علیه السلام) و کان یصلی فی الیوم و اللیله الف رکعه؛ (بحارالانوار، ج46، ص67).
10. امام باقر(علیه السلام) درباره عبادت امام علی(علیه السلام) فرمود: «وانه کان بیصلی فی الیوم و اللیله الف و رکعه؛ علی(علیه السلام) در شبانه روز هزار رکعت نماز می خواند». (وسایل الشیعه، ج1، ص66).
11. اباصلت هروی در روایتی گفته است: «ان الرضا کان یصلی فی یومه و لیلته الف رکعه؛ امام رضا(علیه السلام) در شب و روز هزار رکعت نماز به جا می آورد». (وسایل الشیعه، ج1، ص67).


ادامه مطلب


[ یک شنبه 27 دی 1394  ] [ 5:56 AM ] [ فروزان ]
[ نظرات(0) ]

خداوند نماز صبح را بر امت من واجب فرموده تا...

خداوند نماز صبح را بر امت من واجب فرموده تا...

http://file.tebyan.net/a433b6090c/58666403508782785840_thumb.png


رسول خدا(صلّی الله علیه و آله و سلّم) :هنگامیکه آفتاب طلوع می کند کافران و آفتاب پرستان در برابر آن به سجده می افتندو خداوند نماز صبح را بر امت من واجب فرموده تا پیش از آنکه کافران،آفتاب وشیطان را سجده کنند امتم در برابر خداوند متعال سجده کنند. (تفسیر ابوالفتوح رازی /ج۱/ص۱۶۱)


ادامه مطلب


[ جمعه 25 دی 1394  ] [ 8:45 AM ] [ فروزان ]
[ نظرات(0) ]

من بهتر از کیمیا را به شما یاد می‌دهم

من بهتر از کیمیا را به شما یاد می‌دهم

نخودکی

از حضرت آیة الله آقا موسی شبیری زنجانی نقل شده است که:

در سفری که حضرت امام و پدرم برای زیارت به مشهد مقدّس رفته بودندامام خمینی(ره)در صحن حرمامام رضاعلیه السلام با سالک الی اللهحاج حسنعلی نخودکیمواجه می‌شوند. امام امت(ره) که در آن زمان شاید در حدود سی الی چهل سال بیشتر نداشت وقت را غنیمت می‌شمارد و به ایشان می‌گوید با شما سخنی دارم. حاج حسنعلی نخودکی می‌گوید: من در حال انجام اعمال هستم شما در بقعه حرّ عاملی(ره) بمانید من خودم پیش شما می‌آیم. بعد از مدتی حاج حسنعلی می‌آید و می‌گوید چه کار دارید؟

امام(ره) خطاب به ایشان رو به گنبد و بارگاهامام رضا(علیه السلام)کرد و گفت: تو را به اینامام رضا(علیه السلام) اگر (علم) کیمیا داری به ما هم بده؟

حاج حسنعلی نخودکیکه رضوان خدا بر او باد انکار به داشتن علم(کیمیا) نکرد بلکه به امام(ره) فرمودند:

اگر ما «کیمیا» به شما بدهیم و شما تمام کوه و در و دشت را طلا کردید آیا قول می‌دهید که به جا استفاده کنید و آن را حفظ کنید و در هر جائی به کار نبرید؟

امام خمینی(ره)که از همان ایام جوانی صداقت از وجودشان می‌بارید. سر به زیر انداختند و با تفکری به ایشان گفتند: نه نمی‌توانم چنین قولی به شما بدهم.

حاج حسنعلی نخودکی که این را از امام(ره) شنید رو به ایشان کرد و فرمود:

حالا که نمی‌توانید «کیمیا» را حفظ کنید من بهتر از کیمیا را به شما یاد می‌دهم و آن این که:

بعد ازنمازهای واجب یک بار آیة الکرسی را تا «هو العلی العظیم» می‌خوانی.

و بعد تسبیحات فاطمه زهرا(سلام الله علیها) را می‌گویی .

و بعد سه بار سوره توحید «قل هو الله احد» را می‌خوانی.

و بعد سه بار صلوات می‌گویی .

و بعد سه بار آیه مبارکه؛ 

«وَ مَن یَتَّقِ اللهَ یجْعَل لَّهُ مخْرَجاً . وَ یَرْزُقْهُ مِنْ حَیْثُ لا یحْتَسِب وَ مَن یَتَوَکلْ عَلى اللهِ فَهُوَ حَسبُهُ إِنَّاللهَ باَلِغُ أَمْرِهِ قَدْ جَعَلَ اللهُ لِکلِّ شىْءٍ قَدْراً»؛‌(طلاق/2و3) (هر کس تقواى الهى پیشه کند خداوند راه نجاتى براى او فراهم می‌کند. و او را از جائى که گمان ندارد روزى مى‌دهد، و هر کس بر خداوند توکل کند کفایت امرش را مى‌کند، خداوند فرمان خود را به انجام مى‌رساند، و خدا براى هر چیزى اندازه‌اى قرار داده است.) را می‌خوانی این از کیمیا برایت بهتر است.

منبع:

مجله بشارت، ش 58، صادق زینی لشکاجانی .


ادامه مطلب


[ جمعه 25 دی 1394  ] [ 8:00 AM ] [ فروزان ]
[ نظرات(0) ]

اگر نماز نخوانی . . .

اگر نماز نخوانی . . .
69008003627700202041.jpg
مرحوم سیّد بن طاووس در کتاب فلاح السّائل آورده است:

روزی حضرت صدّیقه کبری، فاطمه زهراء سلام اللّه علیها به محضر مبارک پدربزرگوار خود، رسول گرامی اسلام صلی اللّه علیه و آله وارد شد؛ و اظهار داشت: ای پدر جان! جزای آن دسته از مردان و یا زنانی که نماز را سبک می شمارند، چیست؟
پیامبر خدا صلوات اللّه علیه فرمود: دخترم، فاطمه جان! هرکس نماز را سبک شمارد و به شرائط و دستورات آن بی اعتنائی نماید، خداوند او را به پانزده نوع عقاب، مجازات می گرداند:
شش نوع آن در دنیا، سه نوع آن موقع مرگ و جان دادن، سه نوع در قبر و سه نوع دیگر در قیامت آن هنگامی که از قبر بر انگیخته شود خواهد بود.
امّا آن شش نوع عقابی که در دنیا خواهد دید:
1 برداشتن برکت و توفیق از عمرش، که نتواند از آن بهره کافی و سودمندی برگیرد.
2 . برداشتن برکت از درآمدهایش.
3 . پاک شدن سیمای نیکوکاران از چهره اش.
5 . سرگردان و دلسرد شدن در کارها و عباداتش.
6 . دعاها و خواسته هایش مستجاب نخواهد شد.
7 . آن که در دعای مؤ منین سهیم نخواهد بود و دعای خیر ایشان شاملش نمی شود.
و امّا آن عقاب هائی را که هنگام مرگ خواهد دید:
1 . ذلیلانه خواهد مُرد.
2 . گرسنه و تشنه جان می دهد.
3 . هیچ چیزی تشنگی و گرسنگی او را بر طرف نسازد.
و امّا آن عذاب هائی که در قبر دچارش می شود:
1 . خداوند متعال ملکی را مأمور می نماید تا مرتّب او را مورد شکنجه قرار دهد.
2 . قبرش تنگ و تاریک و وحشتناک می باشد.
و امّا آنچه در قیامت مبتلایش می گردد:
1.   خداوند ملکی را مأمور می نماید تا او را بر صورت، روی زمین بکشاند و اهل محشر او را تماشا نمایند.
2 . محاسبه و بررسی اعمالش سخت و دقیق خواهد بود.
3 . و در نهایت این که مورد رحمت و محبّت خداوند قرار نمی گیرد و عذابی دردناک دچارش خواهد شد." مستدرک الوسائل جلد۳ / صفحه23

 


ادامه مطلب


[ جمعه 25 دی 1394  ] [ 6:13 AM ] [ فروزان ]
[ نظرات(0) ]