امام و نماز جمعه

 

    حضرت امام خميني در كتاب « كشف الاسرار » كه در سنين جواني و مقارن با نخستين سال‌هاي حكومت استبدادي محمدرضا شاه نوشت، اشاره‌اي كوتاه به مسئله نماز جمعه كرده است، ولي در كتاب « تحريرالوسيله » كه در زمان تبعيد در تركيه تأليف فرمود، به طور مشروح درباره نماز جمعه بيان كرده است.  ايشان در پيامي به مناسبت عيد سعيد فطر سال 1358 فرمود:  اسلام دين سياست است، ديني است كه در احكام آن، سياست به وضوح ديده مي‌شود. هر روز اجتماعات در تمام مساجد كشورهاي اسلامي از شهرستان‌ها گرفته تا دهات و قراء و قصبات چند مرتبه برپا مي‌شود تا اينكه مسلمين از احوال خودشان و حال مستضعفين اطلاع پيدا كنند و از طرفي هر هفته يك اجتماع بزرگ تشكيل مي‌شود تا نماز جمعه كه مشتمل بر دو خطبه است و در آن بايد مسائل روز و احتياجات كشور از جهت سياسي، اجتماعي و اقتصادي مطرح شود، برپا گردد. اسلام مردم را براي مقاصد بزرگ به اين اجتماعات دعوت كرده است.[1]     ايشان درباره اهميت نماز جمعه فرمود:  نماز جمعه يكي از بزرگ‌ترين پديده‌هاي اسلامي و يكي از مهم‌ترين ره‌آوردهاي انقلاب اسلامي ماست. اگر اين انقلاب اسلامي جز اين نماز جمعه به ما چيز ديگري نداده بود، براي ملت ما و مسلمين كافي بود.[2]     زهرا اشراقي (نوه امام) مي‌گويد:  آن زمان كه در مراسم نماز جمعه بمب گذاري كرده بودند، من هم در مراسم نماز مزبور شركت كرده بودم. مادرم و ديگر افراد فاميل در خانه آقا بودند. چون از من خبري نشده بود، همه نگران شدند. وقتي وارد خانه شدم، ديدم مادرم به حالت اعتراض گفت: تو چرا رفتي؟ تو كه باردار بودي چرا رفتي؟ به خاطر بچه هم كه شده بود نبايد مي‌رفتي. اين را هم بگويم كه از قبل شايع شده بود كه آن مراسم نماز را صداميان بمباران مي‌كنند يا در آنجا بمب مي‌گذارند. نگراني مادرم هم از اين بابت بود، ولي امام كه سر ميز ناهار نشسته بود، با خنده‌اي به من گفت: سالمي؟ من تشكر كردم. ايشان آهسته در گوشم گفت: خيلي كار خوبي كردي كه رفتي. خيلي از تو خوشم آمد كه با چنين حالي به نماز جمعه رفتي.[3]