دو نکته درباره‌ی امام جماعت

1 - حضرت امام رضا علیه‌السلام فرموده است:
«و ان کنت خلف الامام، فلا تقوم فی الثانی ان وجدت فی الاول موقعا؛ [1].
اگر خواستی پشت امام جماعت قرار گیری، تا وقتی که در صف اول خالی است، در صف دوم قرار نگیر».
2 - در جای دیگر فرموده است:
«فان انت توأم الناس فلا تطول فی صلاتک و خفف؛ فاذا کنت وحدک فثقل ما شئت فانها عبادة؛ [2].
هرگاهامام جماعت شدی، نماز را طولانی نکن و سبک تر بخوان، به خاطر رعایت حال مأمونین؛ ولی اگر تنها نماز می‌خوانی، هر چه خواستی سنگین‌تر و طولانی‌تر بخوان؛ زیرا این کار عبادت واقعی است».
عالم ربانی مولا احمد نراقی پیرامون شرایط و خصایص امام جماعت، نکته‌های سودمندی دارد که ذکر آن‌ها در اینجا خالی از فایده نیست. ایشان می‌نویسند:
«کسی که امام جماعت باشد و قومی به او اقتدا کنند، سزاوار آن است که از میان ایشان، به صفای قلب و اقبال نماز و خضوع و خشوع و سایر شرایط باطنی ممتاز باشد؛ چه او قدوه‌ی ایشان و نفوس آن جماعت را به جانب خدا جذب می‌کند. پس چه بسیار قبیح است کهاو غافل و یا در وادی فکر باطل بوده باشد و بعضی از مأمومین او [از وی]حاضر القلب بوده و با دل خاشع و بدن خاضع مشغول نماز باشند … ». [3].

[1] مستدرک الوسائل، ج 1، ص 490.
[2] بحارالانوار، ج 88، ص 103.
[3] معراج السعادة، ص 103.