الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ ع قَالَ مَنْ قَرَأَ آیَةً مِنْ کِتَابِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فِی صَلَاتِهِ قَائِماً یُکْتَبُ لَهُ بِکُلِّ حَرْفٍ مِائَةُ حَسَنَةٍ فَإِذَا قَرَأَهَا فِی غَیْرِ صَلَاةٍ کَتَبَ اللَّهُ لَهُ بِکُلِّ حَرْفٍ- عَشْرَ حَسَنَاتٍ وَ إِنِ اسْتَمَعَ الْقُرْآنَ کَتَبَ اللَّهُ لَهُ بِکُلِّ حَرْفٍ حَسَنَةً وَ إِنْ خَتَمَ الْقُرْآنَ لَیْلًا صَلَّتْ عَلَیْهِ الْمَلَائِکَةُ حَتَّى یُصْبِحَ وَ إِنْ خَتَمَهُ نَهَاراً صَلَّتْ عَلَیْهِ الْحَفَظَةُ حَتَّى یُمْسِیَ وَ کَانَتْ لَهُ دَعْوَةٌ مُجَابَةٌ وَ کَانَ خَیْراً لَهُ مِمَّا بَیْنَ السَّمَاءِ إِلَى الْأَرْضِ قُلْتُ هَذَا لِمَنْ قَرَأَ الْقُرْآنَ فَمَنْ لَمْ یَقْرَأْ قَالَ علیه السلام یَا أَخَا بَنِی أَسَدٍ إِنَّ اللَّهَ جَوَادٌ مَاجِدٌ کَرِیمٌ إِذَا قَرَأَ مَا مَعَهُ أَعْطَاهُ اللَّهُ ذَلِ

  حضرت حسین بن على علیهما السلام فرمود: هر کس یک آیه از کتاب خداى عز و جل را در نمازش در حال ایستاده بخواند در برابر هر حرفى خداوند صد حسنه برایش می‌نویسد، و اگر در غیر از نماز بخواند به هر حرفى دهحسنه می‌نویسد، و اگر قرآن را گوش دهد به هر حرفى حسنه ای برایش می‌نویسد،و اگر قرآن را شبانه ختم کند فرشتگان تا صبح براى او رحمت می‌فرستند، و اگر روز آن را ختم کند فرشتگان نگهبان (در روز) تا شام بر او رحمت می‌فرستند، و نزد خداوند یک دعاى مستجاب شده دارد، (و این دعا یا ختم قرآن)براى او بهتر است از آنچه میان زمین و آسمان است. راوی می‌گوید خدمت امام حسین(ع) عرض کردم این ثواب برای کسی است که بتواند قرآن بخواند و اگر کسی این توانایی را نداشته باشد، چطور؟حضرت فرمودند: اگر هر آنچه را که می‌شنودبخواند، خداوند متعال همانطور به او عطا خواهد کرد.

اصول کافى-ترجمه مصطفوى، ج‏4، ص: