شما باید در همه حال به یاد خدا باشید

  انّ الّذین عند ربّك لا یستكبرون عن عبادته و یسبّحونه و له یسجدون.[1]
آنها كه (در مقام قرب) نزد پروردگار تواند هیچگاه از عبادتش تكبر نمی‌ورزند و او را تسبیح می‌گویند و برایش سجده می‌كنند. « اعراف ، 206»
این آیه اشاره دارد به این كه نه تنها شما باید در همه حال به یاد خدا باشید، فرشتگان مقرب پروردگار و آنها كه در مقام قرب نزد پروردگار تواند هیچگاه از عبادت او تكبر نمی‌ورزند و همواره تسبیح او می‌گویند و ذات پاكش را از آنچه شایسته مقام او نیست منزه می‌شمارند و در پیشگاه او سجده می‌نمایند «ان الذین عند ربك لا یستكبرون عن عبادته و یسبحونه و له یسجدون».
كلمه‌ (عند ربك) آنها كه نزد پروردگار تواند به معنی قرب مكانی نیست زیرا خداوند مكانی ندارد بلكه اشاره به قرب مقامی است یعنی آنها با آن همه موقعیت و مقام باز در بندگی و یاد خدا و سجده و تسبیح كوتاهی ندارند شما هم باید كوتاهی نكنید. به هنگام تلاوت آیه‌ فوق سجده كردن مستحب است ولی بعضی از اهل تسنن مانند پیروان ابو حنیفه آن را واجب می‌شمارند.[2]

[1] . آیه‌ی 206،‌سوره‌ی اعراف، ج 7، ص 69.
[2] . تفسیر نمونه، ج 7، ص 74، 106.