زمانی که چشم غافلان در خواب است ، انسان های مومن و زنده دل از بستر بر می خیزدند و بدو راز قال و قال و قیل زندگانی روز مره با آرامش و اطمینان خاصی سر بر آستان معبودی می گذارند و پیمانه ای را از دریای محبت حضرت سرمد سیراب لبریز می کنند . خداوند می فرماید : « تتجافی جنوبهم عن المضاجهم یدعون ربهم خوفاً و طمعاً و مما رزقناهم ینفقون، آنان پهلو های خود را از بستر گرم بر می گیرند و از خوش دوری می گزینند و خالق و رب خویش را می خوانند و ترس گناهان خویش به رحمت او چشم می دوزند و از آن چیزی که قسمت و روزی آنان کرده است ، انفاق می کنند .» (سجده /16).