تعقيبات نمازهاى روزانه

الف) دعاى بعد از نماز صبح
اَللّهُمَّ صَلِّ علَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اهْدِنى لِمَا اخْتُلِفَ فيهِ مِنَ الْحَقِّ بِاِذْنِكَ اِنَّكَ تَهْدى مَنْ تَشآءُ اِلى صِراطٍ مُسْتَقيمٍ.
بار خدايا! رحمت فرست بر محمّد و آل محمّد، و راهنمايى كن مرا در آنچه مورد اختلاف است به حقّ، با اجازه خود؛ زيرا تو هر كه را خواهى، به راه راست، راهنمايى.
ب) تعقيب نماز ظهر
لا اِلهَ اِلَّا اللَّهُ الْعَظيمُ الْحَليمُ لا اِلهَ اِلَّا اللَّهُ رَبُّ الْعَرْشِ الْكَريمُ اَلْحَمْدُ للَّهِِ رَبِّ الْعالَمينَ اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُكَ مُوجِباتِ رَحْمَتِكَ وَ عَزآئِمَ مَغْفِرَتِكَ وَ الْغَنيمَةَ مِنْ كُلِّ بِرٍّ وَالسَّلامَةَ مِنْ كُلِّ اِثْمٍ اَللّهُمَّ لا تَدَعْ لى ذَنْباً اِلاَّ غَفَرْتَهُ وَلا هَمّاً اِلاَّ فَرَّجْتَهُ وَ لا سُقْماً اِلاَّ شَفَيْتَهُ وَ لا عَيْباً اِلاَّ سَتَرْتَهُ وَ لا رِزْقاً اِلاَّ بَسَطْتَهُ وَ لا خَوْفاً اِلاَّ امَنْتَهُ وَ لا سُوءً اِلاَّ صَرَفْتَهُ وَ لا حاجَةً هِىَ لَكَ رِضاً وَلِىَ فيها صَلاحٌ اِلاَّ قَضَيْتَها يا اَرْحَمَ الرَّاحِمينَ امينَ رَبَّ الْعالَمين
نيست معبودى به حق، جز خداى بزرگ و بردبار. نيست معبودى به حق، جز پروردگار عرش كريم. سپاس براى پروردگار عالميان است. بار خدايا! من از تو خواهم موجبات رحمتت و تصميمات آمرزش تو و بهره از هر نيكى و سلامت از هر گناه. بار خدايا! گناهى را بر من مَنِه، جز آنكه بيامرزى و اندوهى مده، مگر كه به شادى تبديل كنى، و همه بيمارى، مگر كه بهبود بخشى و هيچ عيبى، مگر كه بپوشى، و هيچ رزقى، مگر كه فراوان كنى، و هيچ ترسى، مگر كه امنيّت دهى، و هيچ بدى، جز آن كه بگردانى آن را، و هر حاجتى كه پسند تو و صلاح من باشد، برآور آن را، اى مهربانترين مهربانان، اجابت كن اى پروردگار عالميان!
ج) اين تعقيب نماز عصر
اَسْتَغْفِرُ اللَّهَ الَّذى لا اِلهَ اِلاَّ هُوَ الْحَىُّ الْقَيُّومُ الرَّحْمنُ الرَّحيمُ ذُوالْجَلالِ وَالْإِكْرامِ وَ اَسْئَلُهُ اَنْ يَتُوبَ عَلَىَّ تَوْبَةَ عَبْدٍ ذَليلٍ خاضِعٍ فَقيرٍ بآئِسٍ مِسْكينٍ مُسْتَكينٍ مُسْتَجيرٍ لا يَمْلِكُ لِنَفْسِهِ نَفْعاً وَ لا ضَرّاً وَ لا مَوْتاً وَ لا حَيوةً وَ لا نُشُوراً اَللّهُمَّ اِنّى اَعُوذُبِكَ مِنْ نَفْسٍ لا تَشْبَعُ وَ مِنْ قَلْبٍ لا يَخْشَعُ وَمِنْ عِلْمٍ لا يَنْفَعُ وِ مِنْ صَلوةٍ لا تُرْفَعُ وَ مِنْ دُعآءٍ لا يُسْمَعُ اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُكَ الْيُسْرَ بَعْدَ الْعُسْرِ وَ الْفَرَجَ بَعْدَ الْكَرْبِ وَ الرَّخآءَ بَعْدَ الشِّدَّةِ اَللّهُمَّ ما بِنا مِنْ نِعْمَةٍ فَمِنْكَ لا اِلهَ اِلاَّ اَنْتَ اَسْتَغْفِرُكَ وَ اَتُوبُ اَلِيْكَ
آمرزش جويم از خدايى كه پرستيده شايستهاى جز او نيست. زندهاى است پاينده و بخشاينده و مهربان و صاحب جلال و كرم؛ و از او مىخواهم مرا پذيرا گردد، چونان بنده خوارِ فروتن درويشِ فگار گداىِ وامانده پناهندهاى كه براى خود، مالك سود و زيان و مرگ و زندگانى و رستاخيز نيست. بار خدايا! به تو پناه برم از نفسى كه سير نشود، و از دلى كه نهراسد، و از دانشى كه بهره ندهد، و از نمازى كه بالا نرود.
د) دعاى پس از نماز مغرب
اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُكَ مُوجِباتِ رَحْمَتِكَ وَ عَزآئِمَ مَغْفِرَتِكَ وَ النَّجاةَ مِنَ النَّارِ وَ مِنْ كُلِّ بِلِيَّةٍ وَ الْفَوْزَ بِالْجَنَّةِ وَ الرِّضْوانِ فى دارِ السَّلامِ وَ جِوارِ نَبِيِّكَ مُحَمَّدٍ عَلَيْهِ وَ آلِهِ اَلسَّلامُ اَللّهُمَّ ما بِنا مِنْ نِعْمَةٍ فَمِنْكَ لا اِلهَ اِلاَّ اَنْتَ اَسْتَغْفِرُكَ وَ اَتُوبُ اِلَيْكَ
بار خدايا! از تو مىخواهم وسايل رحمتت را، و تصميمات آمرزش تو را، و نجات از آتش و از هر بلايى را، و كاميابى به بهشت و رضوان در خانه سلامت و همسايگى پيامبرت محمّد - كه بر او و خاندانش درود باد - بار خدايا! آنچه نعمت داريم از توست، خدايى جز تو نيست، از تو طلب آمرزش مىكنم و به سوى تو توبه مىكنم.
ه) تعقيب نماز عشا
اَللَّهُمَّ اِنَّ مَغْفِرَتَكَ اَرْجى مِنْ عَمَلى وَاِنَّ رَحْمَتَكَ اَوْسَعُ مِنْ ذَنْبى اَللّهُمَّ اِنْ كانَ ذَنْبى عِنْدَكَ عَظيماً فَعَفْوُكَ اَعْظَمُ مِنْ ذَنْبى اَللّهُمَّ اِنْ لَمْ اَكُنْ اَهْلاً اَنْ تَرْحَمَنى فَرَحْمَتُكَ اَهْلٌ اَنْ تَبْلُغَنى وَتَسَعَنى لِأَنَّها وَسِعَتْ كُلَّ شَىْءٍ بِرَحْمَتِكَ يا اَرْحَمَ الرَّحِمينَ
بار خدايا! به راستى كه آمرزشت اميد بخشتر از كردار من است، و به راستى رحمت تو وسيعتر از گناه من است. بار خدايا! اگر گناه من نزد تو بزرگ است؛ امّا عفو و گذشت تو بزرگتر از گناه من است. بار خدايا! اگر من اهل نيستم كه به رحمت تو نايل شوم، وليكن رحمت تو شايسته است كه به من برسد و مرا فرا گيرد؛ زيرا رحمتِ تو همه چيز را فرا گرفته است، به مهر تو اى مهربانترينِ مهربانان!
البته اين دعا، از تعقيبات مشترك است كه مىتوان آن را پس از نمازهاى ديگر هم خواند.
منابع:
- مفاتيح الجنان، شيخ عباس قمى، افتخارى، تهران، 1375 ش، ص 19.
- همان، ص 16
- همان
- همان
- همان، ص 15.