حضرت موسی و نماز

حضرت موسی وقتی که همراه زن و فرزندانش به سوی مصر باز می‏گشت در بیابان طور، و در آن تاریکی که همسرش هم کمی بد حال شده بود ناگهان از جانب طور آتشی را مشاهده نمود، رو به همراهان و خانواده‏اش کرد و گفت: شما همین جا بمانید من آتشی را دیدم شاید شعله‏ای از آن را برای شما بیاورم و یا راهی پیدا کنم.
موسی به سوی آتش روان شد، چون نزدیک آن رسید، درخت سبزی را دید که از آن آتش شعله ور است و چون نزدیک رفت ندای جان بخشی از سمت راست آن درخت به گوشش خورد، که می‏گفت: همانا من خدای یکتا، پروردگار جهانیانم، ای موسی من پروردگار توام کفش خویش را بیرون آور که در سرزمین مقدس هستی و من معبودی جز من نیست. مرا پرستش کن و به یاد من نماز بر پا دار. می‏بینیم که در این آیه خداوند بزرگ بعد از شناساندن خود اولین دستوری که می‏دهد سفارش به پرستش و عبادت و بر پا داشتن نماز است. (1)

پی نوشت:

1) قصص قرآن (تاریخ انبیاء) جلد دوم صفحه 75.