بنده واقعی خدا

و از حضرت امام محمد باقر (ع) منقول است که حضرت علی بن الحسین (ع) در شبانه روزی هزار رکعت نماز می  گذارد و چون بنماز می ایستاد رنگ بر نگ می‏گردید و ایستادنش در نماز ایستادن بنده ذلیل بود که نزد پادشاه جلیلی ایستاده باشد و اعضای او از خوف الهی لرزان بود چنان نماز می‏کرد که گویا نماز وداع است و دیگر نخواهد کرد چون از تغییر احوال آنجناب سؤال می‏نمودند چنین می‏فرمود: کسی که نزد خداوند عظیمی ایستاده باشد سزاوار است که خائف باشد.(1)

1) منتهی الامال جلد دوم صفحه 586.