جايگاه والا و بالاي نماز در اسلام

   دوم: سر در بهترين جايگاه است. ممكن است يك چيزي مثل گنج، طلا در آن باشد، اما اين طلا را ممكن است زير پايه بگذارند. سر هم همه‌ي اعضا درونش است، يعني بسياري از اعضا در سر است. هم بالا است. در نماز گفتند: بالاترين نقطه را روي خاك بگذار. پيشاني! نگفتند: اينجا را به خاك بمال. نگفتند: پاشنه‌ي پا را به خاك بمال. گفتند: بلندترين نقطه. زن كه سر نماز مي‌رود هرچه طلا دارد به خودش آويزان كند و مردي كه طلا برايش حرام است، حتي انگشتر نامزدي سر نماز مي‌رود، دربياورد.
چون نماز با حلقه‌ي طلا حرام، گناه، باطل است. مردي كه طلا برايش حرام است، ولي بايد بهترين لباس و عطر را مصرف كند. زن، مرد يعني نماز جايگاهش بالا است. هم اعضاي زيادي دارد، يعني هم همه‌ي كمالات تقريباً در نماز است. هم جايگاه نماز بالا است. مثل سر كه بالا است.

سوم: مركز فرماندهي و حافظ بدن است. سر مركز فرماندهي است و حافظ بدن. يعني با چشم آدم مي‌بيند كه نيفتد. دست و پايش نشكند. همينطور كه سر بدن را حفظ مي‌كند، نماز هم باقي چيزها را حفظ مي‌كند. يعني الان اين عمامه‌اي كه سر من است، من را حفظ مي‌كند. هيچ وقت در خيابان نمي‌دوم. مي‌گويم: آخوند است. زشت است روحاني بدود. هيچ وقت حاضر نيستم در خيابان تخمه بشكنم. ولو غير از ماه رمضان! خود لباس، شما لباس سفيد بپوشي، خودت روي زمين سياه نمي‌نشيني.
خواسته باشي با كسي چرت و پرت بگويي، مي‌گويي: ببين اينجا كنار مسجد است. اينجا مسجد است. جاي ديگر برويم. آنطرف تر برويم. يعني اصلاً سر در مسجد، كاشي‌كاري‌هاي مسجد «انّ الصَّلاةَ تَنْهى‏ عَنِ الْفَحْشاءِ وَ الْمُنْكَرِ» (عنكبوت/45) مي‌گويد: ببين اينجا مسجد است. آنطرف‌تر برويم. اينجا روضه است. اگر يك آيت الله نشسته باشد، حالا هرچه هم افراد بذله‌گو و شوخي كن باشند مي‌گويند: ببين! جلوي آقا شوخي نكن. آن اتاق برويم. يعني خود نماز آدم را... حتي زمان شاه شهرباني زمان شاه هر سال اعلام مي‌كرد كه آمار فساد در ماه رمضان كمتر است.

آمار فساد! چون تمام گناهان ما اگر دسته‌بندي كنيم، حالا تمام چه عرض كنم. بگوييم: اكثر! اكثر گناهان ما از دو تا ريشه آب مي‌خورند. يا از شهوت است يا از غضب. چاقوكشي‌ها، قتل‌ها، نمي‌دانم سرقت‌ها يك سري گناهان ريشه‌اش غضب است. يك سري گناه‌ها هم ريشه‌اش شهوت است. و گرسنگي كه آدم ماه رمضان مي‌خورد، اين دو تا ريشه را مي‌خشكاند. يعني كنترل مي‌كند. وقتي غضب و شهوت پايين آمد، مفاسد هم كم مي‌شود. وقتي به ريشه‌ها آب نرسيد، شاخه‌ها هم پر و بالي ندارد. به همين خاطر گفتند: روزه سر است.
منبع: پایگاه مرکز فرهنگی درسهایی از قرآن