خداوند به حضرت داوود مي فرمايد

   «اي داوود بر تو باد به استغفار در تاريکي شب تا هنگام سحرها، اي داوود چون تاريکي شب تو را فرا گرفت نگاهي به بالا آمدن ستارگان در آسمان بينداز و تسبيح گوي من باش و فراوان به ياد من باش تا من به ياد تو باشم . اي داوود، همانا مردان با تقوا شب هايشان را نخوابند مگر آن که نمازشان را براي من بگذارند آن گاه که مردم در خوابند و روزهايشان به پايان نرسانند، مگر با ياد من . اي داوود، همانا عارفان ، سرمه بيداري شب به چشم هايشان کشيده و شب را در قيام اند و رضاي مرا از اين رهگذر طالب اند، .اي داوود، هرکس که به شب نماز گزارد آن گاه که مردم در خواب اند و فقط به خاطر من باشد پس من به فرشتگانم دستور مي دهم تا براي او استغفار کنند و بهشت من مشتاق او شود، پس هر تر و خشکي براي او دعا مي کند. (1)
رسول بزرگوار اسلام نيز عبادت در شب را از دلايل ترفيع مقام حضرت ابراهيم ع ذکر مي فرمايند:خداوند متعال ابراهيم را به عنوان خليل انتخاب نکرده مگر به دليل اين خصلت که او فراوان اطعام مي کرده و در شب آن گاه که همگان به خواب مي رفتند به نماز شب برمي خاست . (2)

1- ملکي تبريزي / رساله لقائ الله / صص 128 - 129
2- شيخ صدوق / علل الشرايع / صص 32-33