زيباترين شيوه پرستش

   نماز زيباترين شيوه پرستش است. اركان و اذكار نماز به گونه اي است كه همه وجود آدمي از تن و روان درگير است. از اين رو آن را ذكر الله (بقره، آيات 238 و 239 و آل عمران، آيه 191 و آيات ديگر) و مرز ميان اسلام و كفر، قربان كل تقي، عمود و ستون دين، كامل ترين عبادت و بندگي مانند آن ناميده اند.
انسان در نماز چنان بندگي را به نمايش مي گذارد كه خداوند آيات بسياري را در راستاي تبيين اهميت و ارزش نماز فرو فرستاده و دهها اثر و كاركرد مادي و معنوي و دنيوي و اخروي براي آن بيان كرده است.
اگر كسي مي خواهد به كمال و يا حقيقت برسد و متحقق به آن شود، مي بايست سير و سلوك منازل و مراتب عرفاني و تكاملي خويش را با نردبان نماز بپيمايد؛ چرا كه درهيچ مرحله و مرتبه و منزلي نمي توان بي نماز بود و از تاثير آن در ترقي و تكامل بشر غافل ماند.
اگر گفته اند كه دست يابي به مقامات عرفاني و تنها راه رسيدن به حقيقت، طريق شريعت است؛ بي گمان نمي توان از مهم ترين اصل شريعت يعني نماز غافل شد. انسان اگر مي خواهد به يقين برسد و كشف الغطايي براي او تحقق يابد و همه پرده هاي غفلت زا كنار برود و حقايق هستي در ملكوت، جبروت و لاهوت براي وي آشكار شود، مي بايست نماز را به عنوان كليد در دست گيرد و باور داشته باشد كه در هيچ منزلي بي كليد نماز نمي توان راه يافت و يا در آن مستقر شد. از اين رو خداوند از آثار نماز را دست يابي به مقامات مومنان حقيقي (انفال، آيات 3 و 4) از جمله مقام متقين (بقره، آيات 2 و 3)، مقام صادقان (بقره، آيه 177)، مقام مخبتان و خاضعان (حج، آيات 34 و 35)، مقام محسنان (هود، آيات 114 و 115) و مقام ابرار (بقره آيه 177) برمي شمارد كه از جمله آنها نيز مقام محمود و شفاعت (مدثر، آيات 42 تا 48) مي داند. پس شخصي كه مي خواهد متاله (خدايي) شود و مظهر اسماي الهي گردد و قدرت و توانايي خدايي را درخود فعليت بخشد و در مقام مظهريت ربوبيت بنشيند، مي بايست به نماز به عنوان مهم ترين راه، عامل، علت و مانند آن بنگرد و هرگز از آن غافل نشود.
از آيات قرآني حتي به دست مي آيد كه انسان براي رسيدن به آسايش و آرامش دنيوي درعالم ناسوت و طبيعت نيز نيازمند نماز است؛ زيرا از مهم ترين آثار نماز، امنيت و آرامش (بقره، آيه 277) ، بهره مندي از رحمت (توبه، آيه 5)، رزق الهي و رسيدن به آسايش (انفال، آيات 3 و 4)، و راه رهايي از همه مشكلات (بقره، آيات 45و 153) است.
از اين رو نماز نه تنها زيباترين شيوه نيايش و پرستش بلكه كامل ترين و مهم ترين وسيله براي رسيدن به همه مراتب و منازل انساني تا مقام مظهريت در ربوبيت است كه كامل ترين حالت تكاملي بشر و پايان سير وجودي انسان به يك معناست. براين اساس خداوند از انسانها خواسته است تا براي رسيدن به مقام خدايي شدن از وسيله و ابزار مناسب اين كار استفاده كنند (مائده، آيه 35) كه مهم ترين و بهترين ابزار نيز چيزي جز نماز نيست. (بقره، آيات 45 و 153)
نماز همچنين ساده ترين و آسان ترين پرستشي است كه مي توان در ميان عبادات و آيين ها و مناسك ديگر يافت؛ افزون بر اين كه در عين سادگي و آساني، كامل ترين و موثرترين شيوه پرستش نيز مي باشد. با اين همه همين عمل ساده و آسان براي بسياري از مردم سخت و دشوار محسوب مي شود. علت اين سختي را مي بايست در بينش و نگرش انسانها جست. از اين رو خداوند در آياتي به تحليل و تبيين علل و عوامل سخت بودن نماز براي گروهي و آسان بودن آن براي جماعتي پرداخته كه در اين جا به آنها اشاره مي شود.

عليرضا شعاعي
kayhannews.irمنبع