نماز ظهر و نافله ­های آن

وقت فضلیت نماز ظهر، از هنگامی که خورشید از میانه­ی آسمان به سمت مغرب سرازیر می­شود آغاز می­گردد و تا زمانی که سایه­ی نو پیدا شده­ی شاخص پس از نابودی کامل در هنگام ظهر یا رسیدن آن به کمترین مقدار، به اندازه­ی بلندی شاخص برسد.

درازای وقت فضیلت نماز ظهر در روزهای سال، میان 37 : 2 تا 47 : 3 پس از ظهر شرعی در نوسان است و اندازه­ی آن به این شرح است:

یکم فروردین = 27 : 3 یکم اردیبهشت = 42 : 3 یکم خرداد = 46 : 3

یکم تیر = 47 : 3 یکم مرداد = 46 : 3 یکم شهریور = 39 : 3

یکم مهر = 27 : 3 یکم آبان = 07 : 3 یکم آذر = 47 : 2

یکم دی = 37 : 2 یکم بهمن = 46 : 2 یکم اسفند = 52 : 2

وقت نافله­ی ظهر که 8 رکعت است و پس از ظهر شدن و پیش از نماز ظهر خوانده می­شود، از سر ظهر است تا آن­گاه که سایه­ی نو پیدا شده­ی شاخص به اندازه­ی دو هفتم بلندی شاخص برسد.([1])

درازای وقت نافله­ی ظهر بر حسب ساعت و دقیقه در روزهای سال، میان 36 : 1 تا 59 : 1 پس از ظهر شرعی در نوسان است. روزهایی که وقت فضیلت نماز ظهر طولانی­تر است فرصت بیشتری برای خواندن نافله­ی ظهر وجود دارد و روزهایی که وقت فضیلت نماز ظهر کوتاه­تر است فرصت خواندن نافله­ی ظهر نیز کمتر است.

[1]. تحریر الوسیله، کتاب الصله، فصل فی مقدمات الصّله، مسأله 4.