سرچشمه فیض الهی

عبودیّت، تنها راه تقرّب به بارگاه خداوند سبحان و سرچشمه فیض الهی است و انسان بنا به فطرت خود همواره در تلاش برای رسیدن به این درجه از کمال است. نماز، پرچم عبودیت، سرود آزادگی، گفتار عاشقانه، و رهایی انسان از وابستگی است تا پیمان الهی را عمل کند و خود را به صف تسبیح کنندگان خداوند برساند. نماز راه نزدیک شدن به خداوند است؛ عاشق را به معشوق می رساند. نماز، مؤمن را به سوی هدف نهایی لقاءالله رهنمون می شود. مداومت بر یاد خدا در شب و روز برای آن است که بنده، مولا و آفریدگار خود را فراموش نکند تا از طغیان و عصیان در امان ماند. آری، یاد خدا و ایستادن در پیشگاه او انسان را از گناهان و انواع فساد باز می دارد.

منبع: حوزه