محیط خانه نمازگزار

  انسانِ نمازگزار و آشنا با نماز، با خوبی ها آشناست. انسان نمازگزار نمی تواند روزی دست کم بیست بار حمد و سوره بخواند و این سوره ها را با بسم الله الرحمن الرحیم آغاز کند اما در او نشانی از رحمت و مهربانی، نباشد. او هر روز خدایش را رحمن و رحیم می خواند بدون تردید این تکرار و القای مداوم عطوفت و مهربانی او را به رحمت و مهربانی خواهد کشاند و محصول این رحمت، ساختن محیطی لبریز از رأفت و مهرورزی خواهد شد. خانه نمازگزاران، از لبخند و عاطفه و هم اندیشی و شادابی سرشار است و اگر نماز به جماعت برگزار شود، روحیه همراهی و همدلی و هماهنگی در آن محیط تجلّی و تموّج بیشتری خواهد یافت. بیایید با نور نماز، قلب های خویش را روشن نماییم و با آتش عشقِ عبادت، خودخواهی و ناپاکی های وجودمان را برطرف سازیم. مبادا سیاهی و گناه، قلب های پاک ما را که جایگاه رحمن است تیره و تار نماید!

منبع: حوزه