امام صادق علیه السلام در مورد عبادت پدرش امام باقر علیه السلام می‏فرماید:
همیشه بستر پدرم را پهن می‏کردم و انتظار می‏کشیدم تا بیاید.
یک شب آمدن پدرم به بستر به تاخیر افتاد. به دنبال ایشان به مسجد رفتم. هیچکس در مسجد نبود. پدرم را دیدم در گوشه‏ای از مسجد به سجده رفته و با حالت گریه و انابه استغاثه می‏کند. گوش دادم و شنیدم که می‏گوید:
پروردگارا! تو منزه و ستوده‏ای. ای معبود من! از روی تعبد و بندگی تو را ستایش می‏کنم. کردار و عباداتم کم است. پس تو خود آن را بر من دو چنان کن.
افلج می‏گوید:
امام باقر علیه السلام در مراسم حج پس از طواف در کنار مقام ابراهیم علیه السلام به نماز ایستاد. پس از نماز، وقتی سر از سجده بلند کرد، دیدم پیشانی امام از بسیاری اشک، خیس شده است. (1)

1) زندگی و سیمای امام باقر علیه السلام / ص 45 و 46