عن ابراهیم بن موسی القزاز قال:
خرج الرضا - علیه السلام - یستقبل بعض الطالبیین و جاء وقت الصلوة. فمال الی قصر هناک فنزل تحت صخرة. فقال: اذن فقلت منتظر یلحق بنا اصحابنا. فقال: غفران الله لک! لا تؤخرن صلوة عن اول وقتها الی آخر وقتها من غیر علة. علیک ابداً باول الوقت. فاذنت وصلینا؛
قزاز می‏گوید: امام رضا (ع) به استقبال بعضی از طالبیین از شهر خارج شد. وقت نماز فرا رسید، امام با یاران خود به سوی قصری که در آن حوالی بود رفت و در کنار سنگ بزرگی فرود آمد و دستور داد اذان بگویند راوی می‏گوید عرض کردم: منتظر ملحق شدن بعضی از یاران هستیم که بیایند حضرت فرمود: خدا تو را بیامرزد! بدون عذر نماز را از اول وقت به تأخیر نینداز بر تو باد همیشه نماز را در اول وقت آن به جای آوری اذان بگو تا نماز بخوانیم.
(مستدرک الوسائل، ج 1 ص 185)