دلیل عشق مؤمن به مسجد

قال رسول الله - صلی الله علیه و آله -:
من احب الله فلیحبنی و من احبنی فلیحب عترتی انی تارک فیکم الثقلین: کتاب الله و عترتی و من احب عترتی فلیحب القرآن و من احب القرآن فلیحب المساجد فانها افنیه الله و ابنیته اذن فی رفعها و بارک فیها، میمونة، میمون اهلها، مزینة مزین اهلها، محفوظة اهلها هم فی صلاتهم و الله فی حوائجهم هم فی مساجدهم و الله من ورائهم؛
کسی که خداوند متعال را دوست بدارد، بایستی مرا نیز دوست بدارد و هر که مرا دوست داشت باید خاندان مرا نیز دوست بدارد من در میان شما دو چیز گرانقدر: کتاب خدا و خاندانم را به جای گذاشته‏ام هر کس که عترتم رادوست داشته باشد، بایستی قرآن را نیز دوست داشته باشد دوستدار قرآن می‏بایستی دوستدار مساجد هم باشد؛ چرا که مساجد، محضر و خانه‏های خداوند است که خودش فرمان به برپایی آنها داده و آنها را مبارک گردانیده است مساجد، فرخنده و اهل آن نیز فرخنده‏اند مساجد و اهل آن هر دو آراسته و محفوظند اهل مسجد در حال نمازند و خداوند حوایج آنان را رفع می‏کند آنان در مسجدند و خداوند پشتیبان و یاور آن‏ها است.
(مستدرک الوسائل، ج 3، ص 355)