سکونت در جوار عرش‏

قال علی - علیه السلام -:
تحت ظل العرش یوم لا ضل الا ظلة رجل خرج من بیته فاسبع الطهر ثم مشی الی بیت من بیوت الله لیقضی فریضة من فرائض الله فهلک فیما بینه و بین ذلک و رجل قام فی جوف اللیل بعد ما هدات العیون فاسبع الطهر ثم ثام الی بیت من بیوت الله فهلک فیها بینه و بین ذلک؛
مردی که طهارت را نیکو به جای می‏آورد آنگاه به سوی خانه‏ای از خانه‏های خداوند گام برمیدارد تا نماز واجب به جای آورد، در زیر سایه عرش الهی است در آن روز که هیچ سایه‏ای جز سایه عرش نیست و با این کار گناهان او آمرزید می‏شود و همین طور است شخصی که در دل شب، در حالی که مردم به خواب رفته‏اند طهارت (وضوی) خویش را نیکو به جای می‏آورد و به سوی خانه‏ای از خانه‏های خداوند حرکت می‏کند و در بین خانه و مسجد می‏میرد.
(مستدرک الوسائل، ج 3، ص 365)