انداختن آب دهان و بینی در مسجد

قال علی - علیه السلام -:
من وقر المسجد من نخامته لقی الله یوم القیامة ضاحکاً قد اعطی کتابه بیمینه. و ان المسجد لیلتوی عند النخامة کتلوی احدکم بالخیزران اذا وقع به؛
کسی که به احترام مسجد از انداختن اخلاط (آب بینی و سینه) در آن خودداری کند، در روز قیامت با سرور و شادمانی و در حالی که نامه اعمالش را در دست راست دارد خداوند متعال را ملاقات می‏کند کسی که در مسجد خلط می‏اندازد، مسجد (از نفرت) به خود می‏پیچد، همان طور که اگر یکی از شما را با چوب خیزران بزنند، از شدت درد به خود می‏پیچد.
(بحارالانوار، ج 80، ص 381)