سیره امام صادق (ع) در رکوع و سجود

روی معاویه بن وهب قال:
رأیت ابا عبدالله - علیه السلام - یرفع یدیه اذا رکع و اذا رفع رأسه من الرکوع و اذا سجد و اذا رفع رأسه من السجود، و اذا اراد السجود للثانید و روی ابن مسکان عن ابی عبدالله - علیه السلام - قال: یرفع یدیه کلما اهوی الی الرکوع و السجود و کلما رفع رأسه من رکوع و سجود و قال: هی العبودیة؛
معاویه بن وهب گوید: امام صادق (ع) را دیدم که دستها را هنگامی که به رکوع می‏رود و سر بر می‏دارد و موقعی که به سجده می‏رود و هنگامی که از سجده سر برمی‏دارد و آنگاه که به سجده دوم می‏رود، بلند می‏کند و ابن مسکان از امام صادق (ع) روایت کرده که فرمود: هر وقت نمازگزار به رکوع و سجود می‏رود و هنگامی که از رکوع و سجود سر برمی‏دارد، دستها را بلند کند. و بعد فرمود: این بندگی است.
(بحارالانوار، ج 85، ص 114)