دست برنداشتن از موضع رکوع و سجود

عن علی بن جعفر عن اخیه موسی بن جعفر - علیه السلام -:
سألته عن الرجل یکون راکعاً او ساجداً فیحکه بعض جسده هل یصلح له ان یرفع یده من رکوعه او سجوده فیحکه مما حکه؟ قال: لا بأس، اذا شق علیه، و البصر الی ان یفرغ افضل؛
کسی در حال رکوع یا سجود بعضی از جاهای بدنش می‏خارد، آیا درست است که دستش را از رکوع یا سجود، بردارد و همان محل را بخارد؟ فرمود: اشکالی ندارد، وقتی که بر او سخت است ولی اگر صبر کند، تا از آن فارغ شود، بهتر است.
(بحارالانوار، ج 85، ص 119)