سجده امام باقر (ع)

عن ابی عبیدة قال سمعت ابا جعفر - علیه السلام - یقول و هو ساجد:
اسألک بحق حبیبک محمد - صلی الله علیه و آله - الا بدلت سیئاتی حسنات و حاسبتنی حساباً یسیراً ثم قال فی الثانیة: اسألک بحق حبیبک محمد الا کفیتنی مونة الدنیا و کل هون دون الجنة و قال فی الثالثة: اسألک بحق حبیبک محمدلما غفرت لی الکثیر من الذنوب و القلیل و قبلت منی عملی الیسره ثم قال فی الرابعة: اسألک بحق حبییک محمد لما ادخلتنی الجنة، و جعلتنی من سکانها و لما نجیتنی من سفعات النار برحمتک و صلی الله علی محمد وآله؛
ابو عبیده گوید: از امام باقر (ع) شنیدم که در حال سجده می‏گفت: خدایا! به حق حبیبت محمد (ص) از تو می‏خواهم که بدیهایم را به خوبیها تبدیل کنی، و در حساب بر من آسان‏گیری و در سجده دوم گفت: به حق حبیبت محمد (ص) از تو می‏خواهم که هزینه زندگی دنیا و هر چیزی که مانع رفتن به بهشت است کفایت کنی، و در سجده سوم فرمود: به حق حبیبت محمد (ص) از تو می‏خواهم که گناه بسیار و اندک مرا ببخشی و عمل کم مرا بپذیری و در سجده چهارم: به حق حبیبت محمد (ص) از تو می‏خواهم که مرا به بهشت ببری و به رحمتت از ساکنانش قرار دهی و از شعله‏های آتش نجاتم دهی و درود خدا بر محمد و آلش.
(بحارالانوار، ج 85، ص 131)