سجده امام سجاد (ع)

قال الصادق - علیه السلام -:
کان علی بن الحسین - علیه السلام - اذا قام الی الصلاة تغیر لونه، فاذا سجد لم یرفع رأسه یرفض عرقا ثم یرفع رأسه من السجدة الاولی و یقول: اللهم اعف عنی و اغفرلی و ارحمنی و اجبرنی واهدنی انی لما انزلت الی من خیر فقیر؛
علی بن الحسین - علیه السلام - هرگاه به نماز می‏ایستاد، رنگش می‏پرید و چون به سجده می‏رفت سرش را برنمی‏داشت تا عرقی می‏ریخت. سپس سرش را از سجده نخستین برمی‏داشت و می‏گفت: بار پروردگارا! مرا ببخش و بیامرز و بر من ترحم کن و پناهم ده و ارشادم نما زیرا من نسبت به خیراتی که به من داده‏ای فقیرم.
(بحارالانوار، ج 85، ص 137)