تأویل سجده‏

قال علی - علیه السلام -:
فی تأویل السجدة الاولی ان تخطر فی نفسک و انت ساجد: منها خلقتنی و رفع رأسک تخطر بقلبک و منها اخر اخرجتنی والسجدة الثانیة و فیها تعیدنی و رفع رأسک تخطر بقلبک. و منها تخرجنی تارة اخری؛
معنای سجده اول این است که در حال سجده در دلت بگذرانی که خداوند از خاک خلقم کرده و سر از سجده برداشتن یعنی: خدا من را از خاک بیرون آورده و معنی سجده دوم این است که خدا من را به خاک برمی‏گرداند و سر از سجده دوم برداشتن، به این معنی است که خداوند یک بار دیگر من را در قیامت از خاک بیرون می‏آورد.
(میزان الحکمه، ج 5، ص 395)