هشدار به امام جماعتی که در نمازش اعتدال ندارد

در حديثي از پيامبر اکرم (ص) آمده است: «من ام قوماً فلم يقتصد بهم في حضوره و قرائته و  رکوعه و سجوده و قعوده و قيامه ردت علي صلاته و لم تجاوز تراقيه و کانت منزلته عندالله منزلة امير حائر متعد لم يصلح لرعته و لم يقم فيهم بامرالله فقام اميرالمومنين عليه السلام فقال: يا رسول الله بابي انت و امي! و ما منزلة امير جائر متصد لم يصلح لرعته و لم يقم بامرالله قال هو رابع اربعه من اشد الناس عذاباً يوم القيامة: ابليس و فرعون و قاتل النفس و رابعهم سلطان حائر»

«کسي که امامت گروهي را به عهده گيرد در برخورد با آنان و قرائت و رکوع و سجده و نشستن و برخاستن خود راه اعتدال و ميانه­روي را در پيش نگيرد نمازش مورد پذيرش نخواهد بود و از کتفهاي او تجاوز نمي­کند. (قابليت صعود به بارگاه الهي را ندارد) جايگاه چنين امامي نزد خداوند همچون جايگاه سلطان ستمگر و تجاوزگري است که براي صلاح رعيت خود تلاش ننموده و فرمان الهي را در ميان آنها بپاي نداشته است. اميرالمؤمنين عليه­السلام برخاست و گفت اي رسول خدا پدر و مادرم فداي تو باد. جايگاه چنين سلطاني نزد خداوند چگونه است؟ رسول خدا فرمود: پيشواي ستمگر يکي از چهار گروهي است که در روز قيامت دچار سخت­ترين عذابها خواهد شد ابليس  فرعون قاتل و پيشواي ستمگر همگي در يک رتبه­اند.

[وسايل الشيعه، ج 5، ص 47]