نماز به عنوان واجبی صریح وفریضه ای بزرگ

درقرآن کریم ، فرمان قطعی وحتمی پروردگار را مبنی بر اقامه نماز درزمانهای معین مطالعه می کنیم .

فرمانی که اطاعت وپیروی از آن بر هر گرویده ای واجب شده که جای هیچ درنگ وتقصیری در اطاعت و انجام آن روا نیست(1)

آنجا که می فرماید : «..... فَاقیمُوا الصلوة ، انَّ الصَّلوةَ کانَت عَلَی المُؤمِنینَ کِتاباً مَوقوتاً (2)» «... نماز را به جا آورید که نماز برای اهل ایمان حکمی واجب ولازم است.»

از امام صادق – علیه السلام – درباره تفسیر این آیه پرسیده شد حضرت فرمودند: « کتابٌ واجبٌ (3)» « یعنی یعنی فریضه ای واجب.»
ودرحدیث دیگری امام باقر –علیه السلام– فرموده اند:« انَّما یَعْنی وُجُوبُها عَلَی الْمُؤمِنین.(4) » « یعنی همانا وجوبش بر مؤمنین »
در توضیح مطالب بالا باید گفت: وجوب نماز یکی از ضروریات دین مقدس اسلام وفریضه ای بزرگ ووظیفه ای سنگین در این آئین پاک است به طوری که منکر آن از دین خارج و به اتفاق دانشمندان اسلامی ( فقها ) کافر است وتارک آن ، با اعتراف به وجوبش باید تعزیر شود.(5)

پی نوشت ها:

1.علاء الدین حجازی ،فرهنگ نماز ،ص 159
2. نساء / 103.
3. میرزا حسین نوری طبرسی ، همان ،ج 3 ،ص 10 حدیث 2885/3.
4. همان ، حدیث 2886/4.
5. علی آقا نجفی کاشانی ،همان ، ص 15.