چشمه‌ای  از نور

 اول شهر به چشمه‌ای آراسته است که از ملکوت می‌آید. نباید از آن بگذری که بدون آن سفر تو بی لطف است. به! چه خنکای دلنوازی دارد! جسم و جانت را با آن می‌شویی، آب که به صورتت می‌پاشی یک آسمان نور به چهره‌ات می‌تابد و آلودگی از جانت چون برگ پاییزی بر زمین می‌ریزد و تو از چشمه نور وضو می‌گیری. شستن دستها و صورت و مسح سر و پا همه حکمتی دارد که پاک و پاکیزه به دیدار او بروی و با او هم کلام شوی. اکنون شاداب و با طراوت به سیر خود ادامه بدهید.

منبع:  کتاب: حدیث شیدایی